بتک (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بَتك: قطع.شکافتن
(«فَلَيُبَتِّكُنَ آذانَ الْأَنْعامِ») حتما و بطور يقين گوشهاى چهارپايان را ميبرند.راغب گويد: بتك در معنى قريب به بتّ است ولى بتك در قطع اعضاء و بتّ در قطع ريسمان و چيز متّصل بكار ميرود در اقرب آمده: «بَتَكَهُ بَتْكاً: قطعه».بيضاوى بتك را در آيه، شكافتن گفته است و گويد: مراد شكافتن گوش بعضى از چهار پايان است كه اعراب گوش آنها را شكافته و ذبح و سوار شدن و بار كردن آنها را تحريم مينمودند. قول بيضاوى صحيح‌تر بنظر ميايد، بنابراين،
بهتر است بتك را شكافتن معنى كنيم نه بريدن.
قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۶۰.
