• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

برید (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


برید (به فتح باء و کسر راء) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای قاصد، نامه‌بر و فرستاده می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) از این واژه، در مورد شهادت یارن خود در نبرد صفین استفاده نموده است.


بَرِید (به فتح باء و کسر راء) به معنای قاصد، نامه‌بر و فرستاده آمده است.

امام (علیه‌السلام) درباره شهادت یارانش در صفّین فرموده است: «این عمار و این ابن التیّهان و این ذو الشهادتین و این نظرائهم من اخوانهم الذین تعاقدوا علی المنیة و ابرد بروسهم الی الفجرة؛
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۶۴، خطبه۱۸۲.    
کجاست عمّار یاسر، کجاست ابو هیثم مالک بن تیهّان و کجاست خزیمه ذو الشهادتین و کجا هستند امثال آن‌ها از برادرانشان که بر کشته شدن در راه خدا هم پیمان شدند و سرهایشان با «برید» به سوی فاجران شام رفت.»

این لفظ فقط یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.

۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۶۴، خطبه۱۸۲.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «برید»، ص۱۲۷.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه‌ شناسی
جعبه ابزار