به دنبال شهرت این روایات و مُسلم بودن این امر نزد مسلمانان، در همان قرن‌های نخست و پیش از تولد حضرت مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) برخی ادعای مهدویت کرده‌اند و تعداد فراوانی از مسلمانان نیز دور آنان جمع شده‌اند. و آن افراد دروغین را مهدی پنداشته‌اند و به مهدی بودن آنان ایمان آورده‌اند.
اسم او، مانند اسم من است و اسم پدرش، مانند اسم فرزندم است. او، از فرزندان دخترم است. خداوند، به دست آنان، حق را آشکار می‌کند و با شمشیرهای آنان، باطل را فرسوده می‌کند...» .
ابن عباس، از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل می‌کند که آن حضرت فرمود: «جانشینان و اوصیای من و حجّت‌های خداوند بر خلق، بعد از من، دوازده نفرند. اولشان برادرم و آخرشان فرزندم است.» . گفته شد: «یا رسول الله! برادر تو کیست؟». فرمود: « علی بن ابی طالب»، گفته شده: «فرزندت کیست؟». فرمود: «مهدی است که جهان را پر از قسط و عدل می‌کند، همان گونه که پر از ظلم و جور شود. قسم به آن که مرا مبعوث کرد! اگر از دنیا، فقط یک روز بماند، خداوند آن روز را طولانی کند تا این که در آن روز، فرزندم مهدی ظهور کند و روح الله عیسی بن مریم نزول کند و پشت سر او نماز بگزارد. و زمین به نور پروردگار او روشن شود و حکومتش شرق و غرب را فراگیرد».
در صحیح ابی داوود آمده است که علی (علیه‌السّلام) از قول رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: اگر از روزگار باقی نمانده باشد، مگر یک روز، هر آینه خدا مردی از اهل بیتم را می‌فرستد که جهان را پر از عدل و داد کند؛ چنان که، پر از ستم شده باشد.
ابن مسعود نقل می‌کند که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: اگر نمانده باشد از روزگار، مگر یک روز، هر آینه خدا آن روز را طولانی می‌کند تا این که، در آن روز مردی از امتم و از اهل بیتم را بفرستد که اسمش همانند اسم من است و زمین را پر از عدل و داد کند؛ چنان که، پر از ظلم و ستم شده باشد.
و هم چنین آمده که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: اگر از عمر دنیا جز یک روز نماند، خداوند آن روز را آن قدر طولانی می‌کند که مهدی در پی آید.
