بلعیدن مال در حرز
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
گاهی
سارق مال مسروقه را که به اندازه نصاب است، قبل از اخراج، در داخل
حرز می‌بلعد.
اگر سارق مال مسروقه را که به اندازه نصاب است، قبل از اخراج، در داخل حرز ببلعد، آیا قطع ید ثابت می‌شود؟
در این فرض، سه حالت متصور است:
اول)
مال مسروقه با بلعیدن ضایع شود.
دوم) با بلعیدن، مال تضییع نشود؛ ولی اخراج آن عرفا متعذر باشد.
سوم) با بلعیدن، مال تضییع نشود و عرفا هم اخراج آن متعذر نباشد.
حالت اول، مانند اینکه کسی طعامی را در داخل حرز ببلعد. عرفا چنین عملی را موجب ضایع شدن طعام می‌دانند. در این صورت،
قطع ید ثابت نمی‌شود؛ زیرا مال به اندازه نصاب از حرز خارج نشده است؛ بلکه می‌توان گفت که مال از حرز اصلا خارج نشده است؛ از این رو، مجالی برای ثبوت قطع ید نیست.
در حالت دوم، با وجود تعذر اخراج مال، مانند فرض اول می‌شود؛ نهایت اینکه در اینجا تعذر اخراج، مال را در حکم تلف قرار می‌دهد و با سارق مثل تالف باید بر خورد شود؛ از این رو قطع ثابت نیست.
اما در حالت سوم، به طور کلی دو فرض متصور است:
الف: قصد سارق،
سرقت مال بوده و مال هم قابل اخراج از بدن است. در این صورت با بلعیدن، اخراج
حد نصاب از حرز تحقق یافته و قطع ید ثابت می‌شود. در اینجا کیفیت اخراج مال از حرز تاثیری در حکم ندارد؛ زیرا غرض اخراج از حرز است که این عمل با بلعیدن محقق شده است.
ب: با بلعیدن، قصد خروج مال از حرز وجود نداشته باشد که قطع ید ثابت نیست.
قواعد فقه،ج ۴،ص ۲۷۸،برگرفته از مقاله«بلعیدن مال در حرز»
