• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بلغت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


بُلغَت (به ضم باء و سکون لام) از مفردات نهج البلاغه، به معنای کفایت می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص قناعت داشتن در زندگی، از این واژه استفاده نموده است.


بُلغَت (به ضم باء و سکون لام) به معنای کفایت آمده است.

امام (صلوات‌الله‌علیه) در بیانی قناعت داشتن در زندگی را این‌گونه معرفی می‌نماید: «و من اقتصر علی بلغة الکفاف فقد انتظم الراحة و تبوّء خفض الدعة؛
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۴۰، حکمت۳۷۱.    
هر کس به کفایت کفاف قانع باشد به راحت رسیده و وسعت عیش را آماده کرده است.»

۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۴۰، حکمت۳۷۱.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بلغت»، ص۱۵۴.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه‌ شناسی
جعبه ابزار