بندر باندرمه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بانْدِرْمِه، بندری در ساحل
دریای مَرمَره نزدیک به کوزیکوس باستان (
قپوطاغی امروز) بود.
نام یونانی آن در قرون وسطی پانورموس بود.
ویل هاردوئن از قلعه‌ای به نام
پالورم نام می‌برد که
جنگجویان صلیبی لاتینی در ۶۰۰/۱۲۰۴ آن را مستحکم ساخته بودنداز آن پس این
قلعه همچون پایگاهی برای عملیات ایشان در شمال غربی
آسیای صغیر بر ضد
یونانیان به کار می‌رفت. در زمان
حکومت عثمانی، باندرمه جزو
سنجَق قره سی شد.
در ۱۲۹۱/۱۸۷۴ بیشترِ باندرمه طعمه حریق شد.
به گواهی
سیّاحانی که این شهر را در قرن‌های دهم و یازدهم /شانزدهم و هفدهم دیده اند، بیشتر ساکنان آن بظاهر اصلِ
ترکی نداشتند بلکه از اخلاف یونانیان یا
ارمنیان بودند.
این شهر اکنون قسمتی از
ولایت بالیکسیر است و مرکز بازرگانی فعالی است که محصولات مختلف داخل کشور مانند
غلات و گوسفند و گاو و بوره و کنجد و غیره از آن‌جا صادر می‌شود.
جمعیت باندرمه در ۱۳۶۹ بالغ بر ۳۰۰، ۱۰۲ نفر بوده است.
(۱) علی جواد، ممالک عثمانیه نک تاریخ و جغرافیا لغاتی، استانبول ۱۳۱۳ـ۱۳۱۷، ج ۱، ص ۱۵۱ـ۱۵۲.
(۲) VCuinet, La Turquie d'Asie , IV, Paris I۸۹۵, ۲۸۵-۲۹۵.
(۳) P du Fresne-Canaye, Voyage du Levant , ed M Hauser, Paris ۱۸۹۷, ۱۵۳-۱۵۴.
R Fitzner, Aus Kleinasien und
(۴) Syrien , Rostock ۱۹۰۴, ۷۰-۷۲.
(۵) S Gerlach, Tagebuch , Frankfurt-am-Main ۱۶۷۴, ۴۳, ۲۵۵-۲۵۶.
(۶) F W Hasluck, Cyzicus , Cambridge ۱۹۱۰, ۵۰-۵۱ and also ۳۱۰-۳۲۱.
(۷) (بخش کتابشناسی)، جاهای متعدد ;.
V de Stochove, Voyage
(۸) du Levant , Brussels ۱۶۵۰, ۱۸۳.
(۹) W Tomaschek, Zur historischen Topographie von Kleinasien im Mittelalter, Vienna ۱۸۹۱, ۱۴
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بندر باندرمه»، شماره۳۷۱.
