• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بنی عامر بن صعصعه (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



بنی عامر بن صعصعه از قبایل بزرگ عدنانی نجد بود.



بنی عامر بن صعصعه، تیره‌ای از هوازن و عرب عدنانی ساکن در اطراف طائف بودند.
[۱] کتاب النسب، ص۲۵۹.



برخی مفسران، نزول آیه ۱۶۸ بقره «يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْ‌ضِ حَلَالًا طَيِّبًا وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ»؛ ای مردم! از آنچه در زمین است، حلال و پاکیزه بخورید! و از گامهای شیطان ، پیروی نکنید! چه اینکه او، دشمن آشکار شماست! را ناظر به تحریم برخی از پاکیزگیها از سوی بنی عامر دانسته‌اند.


بنا به روایاتی نزول آیه ۱۸۹ بقره «يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ ۖ قُلْ هِيَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ ۗ وَلَيْسَ الْبِرُّ‌ بِأَن تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِن ظُهُورِ‌هَا وَلَـٰكِنَّ الْبِرَّ‌ مَنِ اتَّقَىٰ ۗ وَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا ۚ وَاتَّقُوا اللَّـهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ»؛ در باره «هلالهای ماه » از تو سؤال می‌کنند؛ بگو: «آنها، بیان اوقات (و تقویم طبیعی) برای (نظامِ زندگیِ) مردم و (تعیینِ وقتِ) حج است». و (آن چنان که در جاهلیّت مرسوم بود که به هنگام حج ، که جامه احرام می‌پوشیدند، از درِ خانه وارد نمی‌شدند، و از نقبِ پشتِ خانه وارد می‌شدند، نکنید!) کارِ نیک، آن نیست که از پشتِ خانه‌ها وارد شوید؛ بلکه نیکی این است که پرهیزگار باشید! و از درِ خانه‌ها وارد شوید و تقوا پیشه کنید، تا رستگار گردید! را پندار نادرست افرادی از جمله بنی عامر دانسته‌اند که در حال محرم بودن، به پاس احترام احرام از در خانه‌های خود وارد نمی‌شدند.


مفسرانی نیز آیه ۲۶ اعراف « يَا بَنِي آدَمَ قَدْ أَنزَلْنَا عَلَيْكُمْ لِبَاسًا يُوَارِ‌ي سَوْآتِكُمْ وَرِ‌يشًا ۖ وَلِبَاسُ التَّقْوَىٰ ذَٰلِكَ خَيْرٌ‌ ۚ ذَٰلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّـهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُ‌ونَ»؛ ای فرزندان آدم ! لباسی برای شما فرستادیم که اندام شما را می‌پوشاند و مایه زینت شماست؛ اما لباس پرهیزگاری بهتر است! اینها (همه) از آیات خداست، تا متذکّر (نعمتهای او) شوند! را در شان بنی عامر و دیگر قبایلی دانسته‌اند که به صورت برهنه طواف می‌کردند.
[۹] تفسیر مبهمات القرآن، ج۱، ص۴۷۵.
[۱۰] الدرالمنثور، ج۳، ص۴۳۳.



براساس نقلی، مقصود از «الذین کفروا» در آیه ۱۱ احقاف «وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا لِلَّذِينَ آمَنُوا لَوْ كَانَ خَيْرً‌ا مَّا سَبَقُونَا إِلَيْهِ ۚ وَإِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسَيَقُولُونَ هَـٰذَا إِفْكٌ قَدِيمٌ»؛ کافران درباره مؤمنان چنین گفتند: «اگر (اسلام) چیز خوبی بود، هرگز آنها (در پذیرش آن) بر ما پیشی نمی‌گرفتند!» و چون خودشان بوسیله آن هدایت نشدند می‌گویند: «این یک دروغ قدیمی است!» بنی عامر دانسته شده که به مؤمنان فقیر تفاخر کرده، می‌گفتند: اگر در اسلام خیری بود ما در پذیرش آن پیشی می‌گرفتیم.


۱. کتاب النسب، ص۲۵۹.
۲. المفصل فی تاریخ العرب، ج۷، ص۲۵۷.    
۳. بقره/سوره۲، آیه۱۶۸.    
۴. مجمع البیان، ج۱ - ۲، ص۴۶۷.    
۵. بقره/سوره۲، آیه۱۸۹.    
۶. اسباب النزول، واحدی، ص۵۴.    
۷. الجامع لاحکام القرآن، قرطبی، ج۲، ص۳۴۱.    
۸. اعراف/سوره۷، آیه۲۶.    
۹. تفسیر مبهمات القرآن، ج۱، ص۴۷۵.
۱۰. الدرالمنثور، ج۳، ص۴۳۳.
۱۱. احقاف/سوره۴۶، آیه۱۱.    
۱۲. التبیان، ج۹، ص۲۷۳.    
۱۳. مجمع البیان، ج۹، ص۱۴۲.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بنی عامر بن صعصعه (قرآن)».    



جعبه ابزار