بهشت انبیاء (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هریک از
پیامبران و اولیای الهی، با وجود
مقام توحید و
ایمان راسخ، هر یک مقام و منزلتی خاص در
بهشت دارند..
پیامبران خدا، همنشینان خوبی برای
اهل بهشت در جنت هستند که این هم از الطاف پروردگار به بهشتیان است.
•ومن یطع الله والرسول فاولـئک مع الذین انعم الله علیهم من النبیین... وحسن اولـئک رفیقا (و کسانی که از خدا و پیامبر
اطاعت کنند در زمره کسانی خواهند بود که خدا ایشان را گرامی داشته (یعنی) با پیامبران و راستان و
شهیدان و شایستگانند و آنان چه نیکو همدمانند.)
علامه طباطبایی در ذیل
آیه میفرماید: «و من یطع الله و الرسول...
در این آیه بین خدا و
رسول او در این وعده حسن جمع شده، فرموده کسی که خدا و رسول را اطاعت کند چنین و چنان خواهد شد، با این که آیات قبل تنها متعرض اطاعت رسول و تسلیم شدن در برابر حکم و قضای آن جناب بود...
فاولئک مع الذین انعم الله علیهم...
این آیه دلالت دارد بر این که چنین کسانی ملحق به ((الذین انعم الله علیهم)) هستند و از خود آنان نیستند، و به حکم جمله : ((و لهدینا هم صراطا مستقیما))
خدای تعالی به
صراط مستقیمی هدایتشان می‌کند، که صراط ((الذین انعم الله علیهم) ) است، صراط مستقیمی که در کلام مجیدش جز به این طایفه نسبت نداده، و در
سوره حمد فرموده : ((اهدنا الصراط المستقیم صراط الذین انعمت علیهم) ) و سخن کوتاه این که این طایفه که خدا و رسول را اطاعت می‌کنند ملحق به آن چهار طایفه‌اند، و از آنان نیستند، همچنان که جمله : ((و حسن اولئک رفیقا)) نیز خالی از
اشاره به این معنا نیست و چون میفرماید: (این چهار طایفه رفقای آن طایفه‌اند، و از آن فهمیده می‌شود طایفه مورد بحث از آن چار طایفه نیستند، بلکه جدای از آنان، ولی رفیق با آنان هستند) و اما این که منظور از
نعمت در جمله : ((انعم الله علیهم) ) چیست؟ در سابق گفتیم که منظور از آن نعمت
ولایت است.
و اما این چهار طایفه یعنی نبیین و
صدیقین و شهدا و
صالحین چه کسانیند، باید گفت : ما نمی‌توانیم بگوییم انبیا علیهم‌السّلام چگونه انسانهایی هستند، چون این طایفه آشنایان با
وحی و آگاهان از
اخبار غیبی هستند، و ما بیش از این از وضع آنان خبر نداریم، و نمی‌توانیم داشته باشیم، مگر از ناحیه آثاری که از خود به جای گذاشته اند.»
خداوند برای انبیای عظامش و
تابعین ایشان مقامات برجسته و بالایی در بهشت در نظر گرفته است.
•ومن یطع الله والرسول فاولـئک مع الذین انعم الله علیهم من النبیین والصدیقین والشهداء والصـلحین وحسن اولـئک رفیقا (و کسانی که از خدا و پیامبر اطاعت کنند در زمره کسانی خواهند بود که خدا ایشان را گرامی داشته (یعنی) با پیامبران و راستان و شهیدان و شایستگانند و آنان چه نیکو همدمانند.)
«در این آیه یکی دیگر از افتخارات کسانی که مطیع
فرمان خدا و پیامبر (صلی الله علیه و آله و سـلم) بـاشـنـد بـیـان شـده، و در حـقـیـقـت، امـتـیـازاتـی را کـه در
آیات [[]] قـبـل گذشت، تکمیل می‌کند، و آن همنشینی با کسانی است که خداوند، نعمت خود را بر آنها تمام کرده است (و من یطع الله و الرسول فاولئک مع الذین انعم الله علیهم).
و هـمـانـطـور کـه در سـوره حـمـد، بـیـان شـده اسـت کـسـانـی کـه مـشـمول این نعمتند، همواره در جاده مستقیم گام برمی دارند و کوچکترین
انحراف و گمراهی ندارند. سـپـس در تـوضـیـح این جمله و بیان کسانی که خداوند نعمت خویش را بر آنها اتمام کرده است اشاره به چهار طایفه می‌کند که در واقع ارکان چهارگانه این موضوع هستند...
نـکـتـه‌ای کـه در‌ایـنـجـا یـادآوری آن لازم اسـت ایـن اسـت کـه ذکـر‌ایـن مـراحـل چـهـارگـانه ممکن است
اشاره به این معنی باشد که برای ساختن یک
جامعه انسانی سـالم و
شایسته نـخـسـت بـایـد رهـبـران بـه حـق و
انبیاء وارد مـیـدان شـونـد، و بـه دنـبـال آنـها
مبلغان صدیق که قول و عمل آنها با یکدیگر هماهنگ است و اهداف آنها را در همه جا پخش کنند، و به دنبال این دوران سازندگی فکری، جمعی در برابر عناصر آلوده و آنـهـایـی کـه مـوانـع راه حـقـنـد وارد شـونـد و قـربـانـی دهـنـد و
شهید گـردنـد و محصول این کوششها و تلاشها به وجود آمدن ((صالحان) ) و ((اجتماعی پاک و شایسته) ) اسـت، و روشـن اسـت کـه
صالحان نـیـز بـرای روشـن نـگـاه داشـتـن مـشـعـل حـق نسبت به نسلهای آینده همین وظایف سه گانه را انجام خواهند داد،
رهبری می‌کنند،
تبلیغ می‌نمایند...»
پیامبران و رسولان الهی به طور همیشگی از نعمت های خاص بهشتی برخوردارند و در
رحمت رحیمیه الهی غرقند.
•ومن یطع الله والرسول فاولـئک مع الذین انعم الله علیهم من النبیین والصدیقین والشهداء والصـلحین وحسن اولـئک رفیقا (و کسانی که از خدا و پیامبر اطاعت کنند در زمره کسانی خواهند بود که خدا ایشان را گرامی داشته (یعنی) با پیامبران و راستان و شهیدان و شایستگانند و آنان چه
نیکو همدمانند.)
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بهشت انبیاء».
