بهشت حامدان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تسبیح کنندگان خداوند، آنان که در همه حال
حمد خداوند را می گویند،
بهشت را پاداش می گیرند.
از جانب پروردگار وعده بهشت به حامدان الهی داده شده است.
•ان الله اشتری من المؤمنین انفسهم وامولهم بان لهم الجنة... وعدا علیه حقا... • ... الحـمدون... وبشر المؤمنین (در حقيقت خدا از
مؤمنان جان و مالشان را به (بهاى) اينكه بهشت براى آنان باشد خريده است همان كسانى كه در راه خدا مى‌جنگند و مى‌كشند و كشته مى‌شوند (اين) به عنوان وعده حقى در
تورات و
انجیل و قرآن بر عهده اوست و چه كسى از خدا به عهد خويش وفادارتر است پس به اين معامله‌اى كه با او كرده‌ايد شادمان باشيد و اين همان كاميابى بزرگ است •(آن مؤمنان) همان توبه‌كنندگان پرستندگان سپاسگزاران
روزه‌داران ركوع‌كنندگان
سجده‌کنندگان وادارندگان به كارهاى پسنديده بازدارندگان از كارهاى ناپسند و پاسداران مقررات خدايند و مؤمنان را
بشارت ده.)
«التئبون العبدون الحمدون السئحون...
این جمله
مؤمنین را به نیکوترین صفاتشان توصیف می‌کند. و اینکه همه اوصاف ایشان را با صدای پیش آورده، برای این است که خبر آنها مبتدائی محذوف و تقدیر آن : ( (المؤ منون هم التائبون العابدون...) ) است، یعنی مؤمنین بخاطر اینکه از غیر خدا به سوی خدا بازگشت کردند
تائبان ، و چون او را میپرستند
عابدان ، و چون با زبان، حمد و سپاس او گویند حامدان، و چون با قدمهای خود از این معبد به آن
معبد می‌روند سائحان، و بخاطر
رکوع و سجودشان راکعان و ساجدانند.
این وضع ایشان در حال
انفراد است، اما وضعشان نسبت به حال
اجتماع ، آنها مانند دیدبانانی هستند که اجتماع خود را به سوی خیر سوق می‌دهند، یعنی
امر به معروف و نهی از منکر نموده، حدود خدائی را حفظ می‌نمایند، نه در حال انفراد، نه در حال اجتماع، نه در خلوت و نه در ظاهر از آن حدود تجاوز نمی‌کنند. آنگاه با اینکه خداوند در
آیه قبل، خودش بشارتشان داده بود اینک به رسولش دستور می‌دهد به اینکه ایشان را
بشارت دهد، و این خود تاکید را می‌رساند، آنهم تاکید بلیغی که نمی‌توان حد و مرزی برایش قایل شد. »
«از آنجا که در آیات گذشته، درباره متخلفان از
جهاد سخن به میان آمد، در این دو آیه، مقام والای مجاهدان با
ایمان ، با ذکر مثال جالبی، بیان شده است.
در این مثال، خداوند خود را خریدار، و مؤمنان را فروشنده معرفی کرده، و می‌فرماید: «خداوند از مؤمنان جان‌ها و اموالشان را خریداری کرده، که در برابر این متاع، بهشت برای آنان باشد» «ان الله اشتری من المؤمنین انفسهم و اموالهم بان لهم الجنة».
و از آنجا که در هر
معامله ، «پنج رکن اساسی» وجود دارد یعنی:
خریدار ،
فروشنده ، متاع، قیمت و سند معامله، خداوند در این آیه، به تمام این ارکان اشاره کرده است.
خودش را «خریدار»، مؤمنان را «فروشنده»، جان‌ها و اموال را «متاع» و بهشت را «ثمن» (بها)، برای این معامله قرار داده است.
منتها، طرز پرداخت این متاع را با تعبیر لطیفی چنین بیان می‌کند: «آنها در راه خدا پیکار می‌کنند، و
دشمنان حق را می‌کشند، و یا در این راه کشته می‌شوند و شربت
شهادت را می‌نوشند» «یقاتلون فی سبیل الله فیقتلون و یقتلون».
در حقیقت، محل تحویل متاع، میدان جهاد است، اعم از جان، و یا اموالی که در جهاد مصرف می‌شود!. »
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بهشت حامدان ».
