بوانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

بَوَانِی (به فتح باء) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای استخوان دنده سینه می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در بیانی از این واژه استفاده نموده است.

---

بَوَانِی (به فتح باء) به معنای استخوان دنده سینه آمده است. این واژه‌ جمع «بانیه» به معنی اسم فاعل نیز می‌باشد. صبحی صالح «بوان» (به کسر واو) را به معنای ستون خیمه دانسته و آن‌را در کلام امام (علیه‌السلام) تثنیه گرفته است.

---

امام (صلوات‌الله‌علیه) در بیانی فرموده است: «القت السّحاب برک بوانیها.»

---

این واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.

---