• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تحت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تَحت (به فتح تاء) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای زیر و مقابل فوق (بالا) می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص شناخت ویژگی فکری هر انسانی ازاین واژه استفاده نموده است.



تَحت (به فتح تاء) به معنای زیر و مقابل فوق (بالا) آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در بیانی برای معرفی ویژگی‌های فکری هر انسانی، فرموده است: «تکلّموا تعرفوا فانّ المرء مخبوء تحت لسانه؛ سخن بگویید (تا شناخته شوید) زیرا مرد در زیر زبانش نهفته است.»


این واژه با مشتقاتش ۲۶ بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۴۵، حکمت۳۹۲.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۱۲، نامه۴۰.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۹۹، خطبه۶۹.    
۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۸۵، خطبه۱۲۷.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۰۰، خطبه۱۰۶.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۸۱، خطبه۱۲۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «تحت»، ص۱۷۱.    






جعبه ابزار