• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تعارض عام و خاص مطلق

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تعارض عام و خاص مطلق به تنافی مدلول دو دلیل دارای نسبت عموم و خصوص مطلق می گویند.



تعارض عام و خاص مطلق، مقابل تعارض عام و خاص من وجه و به معنای تنافی مدلول دو دلیل لفظی است که نسبت میان آن دو، عموم و خصوص مطلق می‌باشد.

۱.۱ - مثال

مانند: تعارض «اکرم العلماء» با «لا تکرم النحاة».


اصولیون برای تعارض عام و خاص مطلق چهار صورت تصور نموده‌اند:
۱. تاریخ صدور عام و خاص معلوم و مقرون به یک دیگر است؛ مشهور اصولی‌ها معتقدند در این جا، عام به وسیله خاص تخصیص زده می‌شود؛
۲. تاریخ صدور عام و خاص معلوم است، ولی عام بر خاص مقدم است؛
۳. تاریخ صدور هر دو معلوم است، ولی خاص بر عام مقدم است؛
۴. تاریخ صدور هر دو مجهول است.
[۲] موسوی بجنوردی، محمد، مقالات اصولی، ص۱۰۱.
[۳] عزیز برزنجی، عبداللطیف عبدالله، التعارض و الترجیح بین الادلة الشرعیة، ج۲، ص۱۱.
[۴] سبحانی تبریزی، جعفر، الموجز فی اصول الفقه، ص۴۱۹.



۱. مجاهد، محمد بن علی، مفاتیح الاصول، ص۱۸۱.    
۲. موسوی بجنوردی، محمد، مقالات اصولی، ص۱۰۱.
۳. عزیز برزنجی، عبداللطیف عبدالله، التعارض و الترجیح بین الادلة الشرعیة، ج۲، ص۱۱.
۴. سبحانی تبریزی، جعفر، الموجز فی اصول الفقه، ص۴۱۹.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «تعارض عام و خاص مطلق».



جعبه ابزار