• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تنور (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: تنور (مقالات مرتبط).

تَنّور (به فتح تاء و تشدید نون) از واژگان قرآن کریم به معنای تنور نان است. این کلمه دو بار در قرآن آمده است.



تَنّور: تنور نان است.
در قاموس و صحاح و اقرب الموارد معنای اوّلی تنّور را همان تنور نان گفته‌اند. در المیزان هست: تنّور همان تنور نان است و آن چیزیست که لغت عربی و فارسی در آن متّحداند و یا اصل آن فارسی است.


(حَتَّی اِذا جاءَ اَمْرُنا وَ فارَ التَّنُّورُ...) « تا چون امر ما آمد و تنور فوران کرد». ظاهر آیه آنست که شروع طوفان نوح با جوشیدن آب و فوران آن از یک تنور معهود بوده است.
درباره آن، اقوال دیگری هست، طالبین به مجمع و غیره رجوع کنند؛ از آن‌جمله از ابن عباس و غیره نقل شده که تنّور روی زمین است و زجّاج آن را اختیار کرده است و در صحاح آن را به علی (علیه‌السّلام) نسبت می‌دهد و در مجمع و المیزان احتمال داده‌اند که مراد از «فارَ التَّنُّورُ» اشتداد غضب خداوند باشد. عیّاشی در تفسیر خود چند حدیث آورده که‌ تنور معهود در مسجد کوفه بود و آب در بدو طوفان از آن فوران کرد. در کافی نیز چنین نقل شده است.
(...فَإِذَا جَاء أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ...) (و هنگامى كه فرمان ما فرا رسد، و آب از تنور بجوشد).


این کلمه دو بار در قرآن آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۸۴.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۳۴.    
۳. فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۱، ص۳۸۱.    
۴. جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۲، ص۶۰۲.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۳۰۸.    
۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۲۲۶.    
۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۳۴۰.    
۸. هود/سوره۱۱، آیه۴۰.    
۹. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۲۲۶.    
۱۰. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۳۴۰.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۴۷.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۵۷.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۴۷.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۵۹.    
۱۵. زجاج، ابو اسحاق، معانی القرآن و اعرابه، ج۳، ص۵۱.    
۱۶. جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۲، ص۶۰۲.    
۱۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۲۲۶.    
۱۸. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۳۴۰.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۴۷.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۵۹.    
۲۱. عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیّاشی‌، ج۲، ص۱۴۶.    
۲۲. کلینی، کافی، ج۱۵، ص۶۳۹-۶۴۰.    
۲۳. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۲۷.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۴۳.    
۲۵. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۹.    
۲۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۹.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۶۶.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۴۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "تنور"، ج۱، ص۲۸۴.    






جعبه ابزار