تَوَکَّلنا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَوَکَّلنا:
(تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا) تَوَکَّلنا: از باب تفعّل
(توكّل) به معنى واگذارى كار به ديگرى و انتخاب او به وكالت است و مفهوم توكّل اين نيست كه
انسان دست از تلاش و كوشش بردارد و به گوشه انزوا بخزد و بگويد تكيه‌گاه من خداست، بلكه مفهوم آن اين است كه هرگاه نهايت تلاش و كوشش خود را به كار بست و نتوانست مشكل را حلّ كند و موانع را از سر راه خود كنار زند، وحشتى به خود راه ندهد و با اتّكا به لطف
پروردگار و استمداد از ذات پاک و قدرت بى‌پايان او، ايستادگى به خرج دهد و به
جهاد پيگير خود همچنان ادامه دهد، حتّى در جايى هم كه توانايى دارد، خود را بى‌نياز از لطف
خدا نداند، چرا كه تمام قدرت‌ها از ناحيه اوست.
به موردی از کاربرد
تَوَکَّلنا در
قرآن، اشاره می‌شود:
(فَقَالُواْ عَلَى اللّهِ تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ) (آن‌ها گفتند: تنها بر خدا توكّل داريم؛ پروردگارا! ما را مورد شكنجه گروه ستمكاران قرارمده.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
مؤمنین به
موسی (علیه‌السلام) در پاسخ دعوت موسى كه فرمود: بر خدا توكل كنيد گفتند: بر خدا توكل مى‌كنيم و سپس دعا كردند كه پروردگارا ما را فتنه مردم ستمكار مكن. پس، معلوم مى‌شود دعايى كه كردند نتيجه توكلى بوده كه بر خداى تعالى كردند و آن دعا اين بود كه اولا لباس ضعف و ذلت را از تن آنان بركند و ثانيا آن‌ها را از قوم ستمكار نجات دهد.
• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَوَکَّلنا»، ج۴، ص۷۲۴.
