• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ثبور

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ثبور (بر وزن عقول) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای هلاکت که حضرت علی (علیه‌السلام) در بیانی در خصوص سیمای فاسدان این واژه استفاده نموده است.


ثبور (بر وزن عقول) به معنای هلاکت، آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «ثبر ثبورا: هلک.»

امام (صلوات‌الله‌علیه) در در بیانی در خصوص فاسدان می‌فرماید: «زرعوا الفجور و سقوه الغرور و حصدوا الثبور؛
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۷، خطبه۲.    
کار قبیح را کاشتند و با غرور آن‌را آب دادند، در نتیجه، هلاکت درو کردند، بلاغت جمله‌ها در حد اعلی است.»

این واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.

۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۷، خطبه۲.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ثبور»، ص۱۸۲.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه‌ شناسی
جعبه ابزار