ثری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ثَرَی (به کسر ثاء) یکی از مفردات
نهج البلاغه، به معنای
خاک یا خاک مرطوب، که
حضرت علی (علیه‌السلام) نسبت به شخصی که
دنیا را
مذمت می‌نمود از این واژه استفاده نموده است.
ثَرَی (به کسر ثاء) به معنای خاک یا خاک مرطوب آمده است. چنان‌که ارباب لغت، آن‌را به «خاک مرطوب» معنی کرده‌اند.
امام (صلوات‌الله‌علیه) هنگامی که شنیدند کسی دنیا را مذمت می‌کند، فرمود: «ایها الذام للدنیا ... متی غرتک ابمصارع آبائک من البلی‌ام بمضاجع امّهاتک تحت الثری؛
ای مذمت کننده دنیا، دنیا تو را کی فریفته است، آیا با مکان‌های افتادن پدرانت از فنا تو را فریفته است و یا با خوابگاههای مادرانت در زیر خاک.»
این واژه چهار بار در «نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ثری»، ص۱۸۴.
