ثغر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

ثَغْر (به فتح ثاء) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای مرز، که حضرت علی (علیه‌السلام) خطاب به یکی از فرماندارانش و ... از این واژه استفاده نموده است.

---

ثَغْر (به فتح ثاء) به معنای مرز آمده است. چنان‌که در لغت، آمده است: «الثغر: من البلاد الموضع الذی یخاف منه هجوم العدو.»

---

امام (صلوات‌الله‌علیه) به خطاب یکی از فرماندارانش می‌نویسد: «فانک ممن استظهر به علی اقامة الدّین ... و اسدّ به لهاة الثغر المخوف.»
واژه «لهاة» به معنای زبان کوچکی است در حلق انسان، که امام (علیه‌السلام) چون مرز را به دهان تشبیه کرده‌اند، از این استفاده نموده است.
همچنین در نامه ۶۱، و نامه ۷۱، که به منذر بن جارود عبدی نوشته است؛ از این واژه استفاده کرده است.

---

این واژه سه بار در «نهج البلاغه» آمده است.

---