جابر بن حارث سلمانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جابر از
شهیدان کربلا است .
در مآخذ گوناگون از وی با نام های جُناده،
جابر،
جبّار،
جیاد،
حباب،
حَیَّان، .
حَسَّان،
حیاة
و عبادة
یاد شده است.
نام
پدرش را نیز گروهی
حارث و گروهی حرث
نوشته اند.
همچنین نسبت
قبیلهای او را سلمانی
و سلمانی ازدی
گفته اند.
گویا وی در شمار کسانی است که در
عُذَیب الهِجَانات به محضر
امام حسین علیه السلام شرفیاب شدند؛ و
حُرّ که به فرمان
ابن زیاد مراقب امام علیه السلام و همراهانش بود، می خواست آنان را دستگیر و یا به
کوفه برگرداند. ولی با مخالفت امام حسین علیه السلام مواجه گردید و از این کار صرف نظر کرد. امام علیه السلام با این یاران تازه از راه آمده اش به گفت وگو پرداخت و اخبار
کوفه را از آنان پرسید و به وسیله اینان از
شهادت فرستاده اش به کوفه،
قیس بن مُسَهَّر صیداوی، آگاهی یافت.
برخی منابع متأخّر نقل کرده اند که جابر از
اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و
امام علی علیه السلام بوده و در
جنگ صفین نیز حضور داشته است. همچنین او را از کسانی دانسته اند که در کوفه با
مسلم بن عقیل بیعت کرد و پس از دستگیری و شهادت
مسلم، مخفیانه از کوفه خارج شد و در بین راه، خود را به کاروان امام حسین علیه السلام رساند.
صبح
عاشورا و در ابتدای کارزار، جابر و همراهانش، با شمشیرهایشان بر قلب
سپاه دشمن حمله بردند، و پیکاری نمایان کردند. در جریان نبرد وقتی به محاصره درآمدند و ارتباطشان با یارانشان قطع گردید،
حضرت عباس علیه السلام به یاریشان شتافت و آنها را که مجروح شده بودند، از محاصره رهانید.
هنگام بازگشت، بار دیگر دشمن به آنان نزدیک شد و آنها نیز با تمام قدرت بر خَصم تاختند و پس از مبارزهای دلیرانه همگی در یک مکان به فیض عظیم
شهادت نایل آمدند.
در
زیارت منسوب به
ناحیه مقدسه و همچنین
زیارت رجبیه، بر این
شهید بزرگوار
درود فرستاده شده است.
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص۱۱۵-۱۱۷.