• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جلب (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



جَلب (بر وزن عقل و شرف) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای راندن، سوق دادن که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص کنترل زبان و ... از این واژه استفاده نموده است.



جَلب (بر وزن عقل و شرف) به معنای راندن، سوق دادن آمده است. چنان‌که در لغت آمده است: «جلبه جلبا: ساقه من موضع الی آخر و جاء به من بلد الی بلد للتجارة.»


امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص ضرورت کنترل زبان فرموده است: «فربّ کلمة سلبت نعمة و جلبت نقمة؛ زیرا چه بسا یک کلمه که نعمتی را سلب کند و محنتی را فراخواند.»


این واژه ۲۵ ‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. ابن منظور، لسان العرب، ج۱، ص۲۶۸.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۴۳، حکمت۳۸۱.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۵۳، خطبه۲۳۲.    
۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۷، خطبه۲۲۴.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۶۳، خطبه۲۲.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۷۵، خطبه۳۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جفو»، ص۲۲۲.    






جعبه ابزار