• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جهنم (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


در این مقاله به بررسی جهنم و معنا و جایگاه آن در آخرت و نام‌های آن می‌پردازیم.


جهنم، اسم برای آتش افروخته شده خدا است
[۱] مفردات، راغب اصفهانی، ص۱۰۲، «جهنم».    
که خداوند با آن مستحقان عذاب را کیفر می‌دهد؛
[۲] لسان العرب، ابن منظور، ج۲، ص۴۰۴، «جهنم».    
و نام مکانی است که خداوند، کافران، دشمنان خدا و ظالمان را در آن عذاب می‌کند
[۳] التحقیق، ج۲، ص۱۳۴.
و در فارسی به آن دوزخ گفته می‌شود.
[۴] فرهنگ فارسی، ج۱، ص۱۲۵۹، «جهنم».
در این مدخل از واژگان «نار»، «جحیم»، «سقر» و دیگر نام‌ها و صفات جهنم استفاده شده و آیات مربوط به عذاب آخرت در مدخل عذاب، آمده است.

بر اساس باورهای اسلامی، جهنم هفت طبقه دارد و هر چه پایین‌تر برود، جای افراد بدتر است. عذاب‌های دوزخ هم روحی هستند هم جسمی. برخی جهنمیان همیشه در آنجا می‌مانند و برخی دیگر پس از مدتی بخشوده می‌شوند و به بهشت می‌روند.
[۵] اسفار اربعه، ملا صدرا، ج۹، ص۳۲۰.
تنها راه خلاصی از جهنم یا پایان کیفر مقرر است یا شفاعت شفیعان.
[۶] المحجه البیضاء، فیض کاشانی، ج۱، ص۲۵۵.
گناهان برخی کسان چنان سنگین است که در آن جاودانه می‌شوند. جهنم جای عمل نیست و بنابر این نمی‌توان در آنجا با عمل صالح خویش را از عذاب رهانید.
[۷] نهج البلاغه، خطبه ۴۲.


آتش جهنم؛
آشامیدنیهای جهنم؛
جهنمیان؛
خوردنیهای جهنم؛
درهای جهنم؛
طبقات جهنم؛
موجبات جهنم؛
نامهای جهنم؛
نجات از جهنم.

۱. ↑ مفردات، راغب اصفهانی، ص۱۰۲، «جهنم».    
۲. ↑ لسان العرب، ابن منظور، ج۲، ص۴۰۴، «جهنم».    
۳. ↑ التحقیق، ج۲، ص۱۳۴.
۴. ↑ فرهنگ فارسی، ج۱، ص۱۲۵۹، «جهنم».
۵. ↑ اسفار اربعه، ملا صدرا، ج۹، ص۳۲۰.
۶. ↑ المحجه البیضاء، فیض کاشانی، ج۱، ص۲۵۵.
۷. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۴۲.


فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «جهنم».    



جعبه ابزار