جوف (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَوْف (به فتح جیم و سکون واو)، یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای اندرون است.
جَوْف به معنی اندرون است.
(ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَیْنِ فِی جَوْفِهِ...) «خدا برای کسی در اندرون وی دو قلب قرار نداده است.»
آیه ماقبل در
اطاعت خدا و عدم طاعت
مشرکین و ذیل آیه درباره
ظهار و پسر خوانده‌هاست
آیه شریفه کنایه از آن است که جمع دو منافی ممکن نیست و قلب به دو چیز متناقض نمی‌تواند معتقد باشد مگر آنکه دو قلب باشد ولی خدا در اندرون کسی دو قلب نگذاشته است.
گویند: آن در مقام تعلیل به ذیل آیه است یعنی یک زن هم مادر و هم زن انسان نمی‌شود چنانکه معنی ظهار است و یک فرزند پسر دو شخص نمی‌شود چنانکه در پسر خوانده است. بعید نیست که تعلیل آیه قبل باشد یعنی طاعت خدا و
کفّار قابل جمع نیست مگر آنکه شخص دو قلب داشته باشد و خدا در جوف کسی دو قلب قرار نداده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "جوف"، ج۲، ص۹۰.
