• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حاسر (اصطلاحات نظامی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حاسر در اصطلاح فقه نظامی به کسی گفته می شود که در میدان جنگ کلاه‌خود و زره نپوشیده باشد.


حَسْر در لغت یعنی سربرهنه.
[۱] آیتی، محمدابراهیم، تاریخ پیامبر اسلام، ص۲۴۷- ۲۴۸، چاپ دانشگاه ۱۳۶۹.
[۲] مسعودی، علی بن حسین، التنبیه و الاشراف، ص۳۴۳- ۳۴۴، .
[۳] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۴، ص۱۸۷، دار صار، بیروت، ۱۴۱۴ ه.ق.    


در اصطلاح به‌ کسی که در میدان جنگ کلاه‌خود و زره نپوشیده باشد اطلاق‌ می‌شود.
[۴] فرهنگ جدید عربی- فارسی.


حضرت امیر (علیه‌السّلام) در تعلیم آداب و رسوم جنگ چنین فرمود:
«فَقَدِّمُوا الدَّارِعَ وَ اخِّرُوا الْحاسِرَ؛
[۵] مروارید، علی‌اصغر، ینابیع الفقهیه، ج۹، ص۳۶، کتاب الجهاد، دار التراث، الدار الإسلامیة، ۱۴۱۰ ه.ق.    
در میدان کارزار افراد زره‌دار را در صف جلو و افراد بدون زره را در صفوف بعدی قرار دهید.»

۱. ↑ آیتی، محمدابراهیم، تاریخ پیامبر اسلام، ص۲۴۷- ۲۴۸، چاپ دانشگاه ۱۳۶۹.
۲. ↑ مسعودی، علی بن حسین، التنبیه و الاشراف، ص۳۴۳- ۳۴۴، .
۳. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۴، ص۱۸۷، دار صار، بیروت، ۱۴۱۴ ه.ق.    
۴. ↑ فرهنگ جدید عربی- فارسی.
۵. ↑ مروارید، علی‌اصغر، ینابیع الفقهیه، ج۹، ص۳۶، کتاب الجهاد، دار التراث، الدار الإسلامیة، ۱۴۱۰ ه.ق.    


• جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۴۸.    


رده‌های این صفحه : احکام جهاد | اصطلاحات نظامی
جعبه ابزار