• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حامد بن عبدالله رفاء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: حامد بن عبدالله رفاء

حامد ـ رفاءحامد ـ رفاء (م. ۳۵۶ق)
ابوعلی حامدبن محمدبن عبدالله رفاء هروی، اهل هرات و از دانشمندان اهل سنّت بود
[۱] اعلمی، محمدحسین، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۷، ص۴۷۷.
که در نوجوانی به بغداد رفت.
[۲] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۸، ص۱۷۲.
او در بغداد، کوفه، مکه، حلوان، همدان، ری و نیشابور حدیث آموخت
[۳] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۴، ص۱۸۴.
و دوباره در دوران پیری به بغداد رفت و از عثمان بن سعید دارمی، ابراهیم بن اسحاق حربی، فضل بن عبدالله یشکری و برخی دیگر به نقل حدیث پرداخت.
[۴] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج، ص۱۷۲.
افرادی چون حاکم نیشابوری و ابوعلی بن شاذان نیز از وی روایت کرده‌اند.
[۵] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۱۶.
علمای اهل سنّت وی را فردی مورد اعتماد، راستگو و دارای احادیث بسیار توصیف کرده‌اند. هروی در پایان عمر به زادگاه خود بازگشت و در روز جمعه ۲۷ رمضان سال ۳۵۶ هجری در هرات از دنیا رفت.
[۶] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۷۸.
کتاب الفوائد اثر اوست.
[۷] کحاله، عمررضا، المستدرک علی معجم المؤلفین، ص۱۸۵.
(دیگر منابع:
[۸] حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، تاریخ نیشابور، ص۱۶۱.
[۹] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۹۷.
[۱۰] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۳، ص۱۹.
[۱۱] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۱۴۰.
[۱۲] ذهبی، محمد بن احمد، الاعلام بوفیات الاعلام، ج، ص۲۴۵.
[۱۳] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۳۸۵.
[۱۴] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۵، ص۷۵۳۴.
)

فهرست مندرجات

۱ - پانویس
۲ - منبع

۱. ↑ اعلمی، محمدحسین، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۷، ص۴۷۷.
۲. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۸، ص۱۷۲.
۳. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۴، ص۱۸۴.
۴. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج، ص۱۷۲.
۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۱۶.
۶. ↑ سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۷۸.
۷. ↑ کحاله، عمررضا، المستدرک علی معجم المؤلفین، ص۱۸۵.
۸. ↑ حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، تاریخ نیشابور، ص۱۶۱.
۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۹۷.
۱۰. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۳، ص۱۹.
۱۱. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۱۴۰.
۱۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، الاعلام بوفیات الاعلام، ج، ص۲۴۵.
۱۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۳۸۵.
۱۴. ↑ دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۵، ص۷۵۳۴.
جعبه ابزار