حسین بن عبیداللّه واسطی (مقاله دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعبداللّه حسین بن عبیداللّه بن ابراهیم (علی) واسطی سمری ملقب به ابن واسطی فقیه شیعی و شاگرد استادانی چون ابوغالب زراری و جعفر بن محمد بن قولویه بود. او از ابومحمد هارون بن موسی تلعکبری روایت کرد و فقهایی مانند ابوالفتح کراجکی از او نقل حدیث کردند.
ابن واسطی در سال ۳۶۸ هجری زنده بود و برخی درگذشت او را پیش از سال ۴۲۰ هجری می‌دانند. از آثار او می‌توان به نقض من اظهر الخلاف لأهل بیت النبی(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و الجراح و امثله الکُتّاب اشاره کرد.
واسطی از فقهای معاصر سید مرتضی (م. ۴۳۶ق) و فردی موثق بود.
حسین واسطی از محضر استادانی چون ابوغالب احمد بن محمد زراری (م. ۳۶۸ق)، جعفر بن محمد بن قولویه، هلال بن محمد و محمد بن موسی قزوینی بهره برد.
وی از ابومحمد هارون بن موسی تلعکبری (م. ۳۸۵ق) روایت کرد.
افرادی چون ابوالفتح محمد بن علی بن عثمان کراجکی (م. ۴۴۹ق) از
ابن واسطی روایت کردند.
آثار
ابوعبداللّه عبارت‌اند از:
• نقض من أظهر الخلاف لأهل بیت النبی(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)
• الجراح و امثله الکُتّاب.
حسین واسطی سال ۳۶۸ هجری در قید حیات بود.
برخی درگذشت او را پیش از سال ۴۲۰ هجری دانسته‌اند.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «حسین ـ واسطی»، ج ۲، ص ۱۹۹.
