• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حسین بن مبارک

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حسین بن مبارک، از دانشمندان و محدثان شیعه در قرن دوم یا سوم هجری قمری بود.


حسین بن مبارک، از دانشمندان شیعه است که از ابومریم انصاری عبدالغفار بن قاسم،
[۱] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۶، ص۳۳۹.    
ابوزید بکر بن عیسی احول،
[۲] مفید، محمد بن محمد، الکافئه، ص۱۴.    
زکریا بن آدم،
[۳] حرّ عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۵، ص۳۵۸.    
قیس بن ربیع
[۴] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۶۳، ص۱۶۳.    
و حسن بن سلمه روایت دارد.
[۵] مفید، محمد بن محمد، الامالی، ص۱۵۴.    

محمد بن خالد برقی،
[۶] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۵۶.    
[۷] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۶، ص۱۳۹.    
[۸] طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۵۶.    
[۹] قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۲، ص۱۹۵.    
محمد بن موسی
[۱۰] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۵۲.    
و محمد بن عمرو بن عتبه رازی راوی اویند.
[۱۱] مفید، محمد بن محمد، الامالی، ص۱۵۴.    

حسین بن مبارک کتابی داشته که آقا بزرگ تهرانی آن‌را کتاب الحدیث نامیده است.
[۱۲] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۲۴.    
[۱۳] تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۱۱۲.    

از آنجا که با یک واسطه از امام باقر (علیه‌السّلام)
[۱۴] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۹، ص۱۰۱.    
و نیز از ابومریم انصاری (زنده در حدود ۱۶۰ هـ)
[۱۵] عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۴، ص۴۲.    
روایت کرده، از مؤلفان قرن دوم به شمار می‌رود، هر چند احتمال دارد قرن سوم را هم درک کرده باشد.

برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۶] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۲، ص۴۰۷.    
[۱۷] استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۱۱۶.
[۱۸] تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۳، ص۳۲۰.    
[۱۹] اعلمی‌ حا‌ئری، محمدحسین‌، دایرة المعارف الشیعیة العامه، ج۸، ص۳۲۱.


۱. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۶، ص۳۳۹.    
۲. ↑ مفید، محمد بن محمد، الکافئه، ص۱۴.    
۳. ↑ حرّ عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۵، ص۳۵۸.    
۴. ↑ مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۶۳، ص۱۶۳.    
۵. ↑ مفید، محمد بن محمد، الامالی، ص۱۵۴.    
۶. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۵۶.    
۷. ↑ امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۶، ص۱۳۹.    
۸. ↑ طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۵۶.    
۹. ↑ قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۲، ص۱۹۵.    
۱۰. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۵۲.    
۱۱. ↑ مفید، محمد بن محمد، الامالی، ص۱۵۴.    
۱۲. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۲۴.    
۱۳. ↑ تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۱۱۲.    
۱۴. ↑ طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۹، ص۱۰۱.    
۱۵. ↑ عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۴، ص۴۲.    
۱۶. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۲، ص۴۰۷.    
۱۷. ↑ استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۱۱۶.
۱۸. ↑ تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۳، ص۳۲۰.    
۱۹. ↑ اعلمی‌ حا‌ئری، محمدحسین‌، دایرة المعارف الشیعیة العامه، ج۸، ص۳۲۱.


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۷۰، برگرفته از مقاله «ابوعلی حسین بن محمد بن حمید آدمی».



جعبه ابزار