• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حسین بن محمد اشعری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ابوعبداللّه حسین بن محمد بن عامر بن عمران بن ابی بکر اشعری قمی (م. قرن ۴ق) از دانشمندان و محدّثان معتبر شیعه در قم بود و از مشایخ ثقه الاسلام کلینی به شمار می‌رفت. او با حسین بن محمد کوفی که از شاگردان امام صادق (علیه‌السلام) بود، متفاوت است. حسین اشعری از امام حسن عسگری (علیه‌السلام) و امام زمان (علیه‌السلام) و دیگر محدّثان روایت کرده و بیش از ۹۰۰ روایت او در کتاب کلینی ثبت شده است. همچنین، کتاب "النوادر" اثر اوست. برخی او را راوی از امام رضا (علیه‌السلام) نیز دانسته‌اند که درست نیست و راوی امام رضا (علیه‌السلام) فرد دیگری از این خاندان است.




حسین اشعری از دانشمندان و محدّثان موثّق شیعه در قم و از مشایخ برجسته ثقه الاسلام کلینی (م. ۳۲۹ق) بود.
او با حسین بن محمد بن عمران کوفی که از شاگردان امام صادق (علیه‌السلام) بود، تفاوت دارد.
برخی او را راوی از امام رضا (علیه‌السلام) نیز دانسته‌اند که درست نیست و راوی امام رضا (علیه‌السلام) فرد دیگری از این خاندان است.



اشعری از امام حسن عسگری و امام زمان (علیهماالسلام) و نیز از معلی بن محمد بصری، عبدالله بن عامر بن عمران اشعری، احمد بن اسحاق بن سعد اشعری قمی، محمد بن اسحاق اشعری، علی بن محمد بن سعید و گروهی دیگر روایت کرده است.



جعفر بن محمد بن قولویه (م. ۳۶۸قجعفر بن محمد بن مسرور، علی بن حسین بن بابویه و علی بن ابراهیم قمی از ابوعبداللّه روایت کرده‌اند. همچنین مجموع روایات ثقه الاسلام کلینی از وی به بیش از ۹۰۰ روایت می‌رسد.



کتاب النوادر اثر حسین اشعری است.




۱. نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۶۶.    
۲. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ج ۱، ص ۴۶۹.    
۳. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم الرجال الحدیث، ج ۷، ص ۸۰.    
۴. ابطحی، سیدمحمدعلی، تهذیب المقال، ج ۲، ص ۲۴۷.    
۵. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم الرجال الحدیث، ج ۷، ص ۸۰.    
۶. شیخ کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۴.    
۷. شیخ کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۱۴۳.    
۸. شیخ کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۲۶۷.    
۹. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم الرجال الحدیث، ج ۷، ص ۸۰.    
۱۰. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم الرجال الحدیث، ج ۷، ص ۸۰.    
۱۱. غفاری، عبدالرسول، الکلینی و الکافی، ج ۱، ص ۵۱۳.    
۱۲. نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۶۶.    
۱۳. نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج ۳، ص ۱۹۱.    
۱۴. سید بن طاووس، علی بن موسی، جمال الاسبوع، ج ۱، ص ۴۹۵.    
۱۵. شیخ صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۴۸۰.    
۱۶. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ج ۲، ص ۴۹۶.    
۱۷. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج ۲۴، ص ۳۲۹.    
۱۸. محمدحسین، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج ۸، ص ۳۳۲.    
۱۹. ابن قولویه قمی، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، ج ۱، ص ۲۱۶.    
۲۰. شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج ۳، ص ۸۴.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «حسین ـ اشعری»، ج ۲، ص ۱۸۳.






جعبه ابزار