کرمان از سال ۲۴ هجری به جهان اسلام پیوست. اگر مبنای حضور سادات علوی در کرمان را سابقه تشیع در این شهر بدانیم باید بپذیریم که در اواخر قرن سوم یا اوایل قرن چهارم مذهب شیعه به کرمان راه یافته است. یکی از علل پیشرفت‌های شیعه در کرمان ایجاد حوزه علمیه می‌باشد که آغاز حوزه علمیه کرمان به زمان حکومت آل‌بویه برمی‌گردد و از دوره صفویه حوزه علمیه کرمان رو به گسترش و ترقی علمی گذارده و تا به امروز این مهم ادامه دارد.
۱) «محمدجعفر کرمانی» (۱۰۸۰ـ۱۱۷۵ق) عارف جلیل‌القدری است که از تلامیذ علامه مجلسی و محمد سراب بوده و استاد خاجویی شمرده می‌شود. در این دوره علوم عقلی و نقلی را فراگرفته و علاوه بر سلوک عرفانی به تالیف و تصنیف کتاب پرداخته است.
[۷]آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۶، ص۱۴۱-۱۴۲.
۲) «زین‌العابدین کرمانی» (زنده حدود ۱۱۹۱ق) از شاگردان قزوینی (۱۱۲۵ـ بعد ۱۱۹۷) از دیگر عالمان این دوره است.
[۸]آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۶، ص۳۰۲.
۳) همچنین «عوض شوشتری کرمانی» (متوفی بعد ۱۱۰۰ق) از زاهدان این دوره حوزه علمیه کرمان است که رساله «الحق الیقین» در اثبات واجب را به رشته تحریر درآورده است.
[۹]آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۶، ص۵۶۷.
حکیم متاله ملاهادی سبزواری نیز پس از حضور در حوزه درسی سبزوار و نیز حوزه مشهد و اصفهان و بهره گرفتن از محضر اساتید فلسفه و حکمت الهی و پس از تحصیل حکمت نظری به حکمت عملی روی آورد و کرمان را برای سیر و سلوک انتخاب کرد. از اوایل قرن سیزدهم روز به روز شمار دانشمندان اصولی و فقهای حوزه علمیه کرمان افزوده شد. آنان با تربیت شاگردان ورزیده علم دین را در استان کرمان و شهرهای مجاور منتشر و علوم اهل‌بیت را ترویج نمودند.
