حکم افترا به شعیب (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اصحاب ایکه مردمانی بودند که
حضرت شعیب (علیه السلام) برای
هدایت آنان از جانب
خداوند مبعوث گردید، ولی آنها با
تهمت و
افترا و
دروغ آن حضرت را آزردند.
شعیب (علیه السلام) به وسیله افترا و نسبتهای ناروای قومش مورد آزار و اذیت قرار گرفت: «کذب اصحـب لـیکة المرسلین• اذ قال لهم شعیب الا تتقون• قالوا انما انت من المسحرین؛
اصحاب ایکه (شهری نزدیک مدین) رسولان (خدا) را تکذیب کردند• هنگامی که شعیب به آنها گفت، آیا
تقوی پیشه نمی‌کنید؟• ... • گفتند تو فقط دیوانه‌ای!»
کلمه
ایکه به معنای بیشه‌ای است که درختان تو در همی داشته باشد. بعضی گفته‌اند این
بیشه جنگلی بوده در نزدیکیهای
مدین که طایفه‌ای در آن زندگی می‌کرده‌اند و از جمله پیامبرانی که به سویشان مبعوث شده شعیب (علیه‌السّلام) بوده، وی اهل آن محل نبوده است و با مردمش بیگانه بوده، به دلیل اینکه در این داستان مانند داستانهای قبل، پیغمبر مورد بحث را برادر آن قوم نخوانده و نفرموده «اخوهم شعیب» به خلاف
هود و
صالح که هم وطن با قوم خود بوده‌اند، و هم چنین
لوط که از راه
مصاهره و سببی فامیل قوم خود بود.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حکم افترا».
