• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خطابات

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



القای مراد به مخاطب از طریق ادوات خطاب را خطابات گویند.



خطابات، جمع خطاب، و به معنای آشکار ساختن مراد و منظور گوینده، به وسیله سخن گفتن و بکارگیری ادوات خطاب می‌باشد، خواه به قصد تفهیم و تفهم باشد، خواه به انگیزه‌های دیگر، مانند: قانونگذاری.


به بیان دیگر، خطاب، کلامی خاص است که از سوی گوینده به قصد تفهیم سخن و مراد خویش به دیگران یا افاده فایده‌ای دیگر، از طریق ادوات خطاب ابراز می‌گردد.


اصولیون در تعریف خطاب، عبارت‌های متفاوتی به کار برده‌اند.
[۱] سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ج۱، ص۱۳۴.
[۴] مغنیه، محمد جواد، علم اصول الفقه فی ثوبه الجدید، ص۱۱۹.
[۶] شعرانی، ابوالحسن، المدخل الی عذب المنهل، ص۵۷.
[۷] سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۲، ص۳۴۴.



۱. سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ج۱، ص۱۳۴.
۲. مجاهد، محمد بن علی، مفاتیح الاصول، ص۱۲.    
۳. فاضل تونی، عبدالله بن محمد، الوافیة فی اصول الفقه، ص۱۱۹.    
۴. مغنیه، محمد جواد، علم اصول الفقه فی ثوبه الجدید، ص۱۱۹.
۵. علم الهدی، علی بن حسین، الذریعة الی اصول الشریعة، ج۱، ص۸.    
۶. شعرانی، ابوالحسن، المدخل الی عذب المنهل، ص۵۷.
۷. سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۲، ص۳۴۴.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «خطابات».



جعبه ابزار