دلج (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِدْلاَج (به کسر الف و سکون دال) از
واژگان نهج البلاغه به معنای رفتن از اوّل شب است. این کلمه یک بار در
نهج البلاغه آمده است.
اِدْلاَج: به معنای رفتن از اوّل شب است: «ادْلَجَ القومُ : ساروا من اوَّل الليل»
حضرت علی (علیهالسلام) به
کمیل بن زیاد گويد:
«يَا كُمَيْلُ، مُرْ أَهْلَكَ أَنْ يَرُوحُوا في كَسْبِ الْمَكَارِمِ، وَ يُدْلِجُوا فِي حَاجَةِ مَنْ هُوَ نائِمٌ» (اى كميل! خاندانت را فرمان ده كه روزها در كسب فضايل و مكارم بكوشند و شبها در انجام حوايج مردمى كه خوابند تلاش كنند.)
(شرحهای خطبه:
) رواح: سير بعد از ظهر است كسب مكارم با اعمال خير ميسّر مىباشد گویى منظور حضرت ادامه خيرات، يعنى خانوادهات را امر كن بعد از ظهر در كسب مكارم و از شب در قضاى حوائج مردم باشند در حالى كه اهل آنها در خوابند. تمام كلام در «ابل» گذشت.
از اين لفظ فقط يک مورد در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، سید علی اکبر، مفردات نهج البلاغه،برگرفته از مقاله «دلج»، ج۱، ص۳۹۰.