• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رجع (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رَجَع (به فتح راء و جیم) و رُجوع و رجعى از واژگان نهج البلاغه به معنای برگشتن و برگرداندن است. از مشتقات این ماده در نهج البلاغه که به صورت لازم و متعدى هر دو آمده است؛ رُجْعان به ضم اوّل و مَرْجَع كه مصدر ميمى است. اِسْتِرْجاع نیز به معنای طلب رجوع و نيز گرفتن آنچه داده مى‌شود است. از اين ماده موارد زيادى در «نهج البلاغه» آمده است.



رَجَع و رُجوع و رجعى به معنای برگشتن و برگرداندن است و به صورت لازم متعدى هر دو آمده است. همچنين است رُجْعان به ضم اوّل و مَرْجَع كه مصدر ميمى است. اِسْتِرْجاع نیز به معنای طلب رجوع و نيز گرفتن آنچه داده مى‌شود است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره خلافت خويش فرموده: «لا يُقاسُ بِآلِ مُحَمَّد (ع) مِنْ هذِهِ الاُمَّةِ أَحَدٌ ... هُمْ أَساسُ الدّينِ ... الاْنَ إِذْ رَجَعَ الحَقُّ إِلَى أَهْلِهِ وَ نُقِلَ إِلَى مُنْتَقَلِهِ» (احدى از اين امّت را با آل محمّد (ص) مقايسه نتوان كرد ... آن‌ها اساس دينند ... هم اكنون حق به اهلش برگشته و دوباره به جايى كه از آن‌جا منتقل شده بود باز گرديده است.) (شرح‌های خطبه: )
بعد از دفن حضرت فاطمه (س) خطاب به قبر رسول خدا (ص) فرمود: «فَلَقَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَديعَةُ وَ أُخِذَتِ الرَّهينَةُ. أَمّا حُزْنِی فَسَرْمَدٌ وَ أَمّا لَيْلی فَمُسَهَّدٌ» گويا منظور آن است كه «يا رسول الله تو امانت خويش را خواستى و من برگشت دادم (یعنی امانت تو برگشت داده شد) و رهن شما توسط خودتان اخذ گرديد ولى غصّه من تمام نشدنى و شب‌هايم بى‌خوابى است.» (شرح‌های خطبه: )


این واژه تنها یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۳۴.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۳۳۳.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۰، خطبه۲.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۲۴-۲۵، خطبه۲.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۷، خطبه۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۷، خطبه۲.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۴۹۲.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۴۹۳.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۳۰۶-۳۱۱.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۲۵-۳۴۴.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۱۳۸-۱۳۹.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۰۸، خطبه۲۰۲.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۰۸، خطبه۱۹۷.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۳۲۰، خطبه۲۰۲.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۹۷، خطبه۲۰۲.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴-۵.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۸، ص۳۵-۳۶.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۴.    
۲۰. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۲۶۵.    
۲۱. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۰، خطبه۲.    
۲۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۰۸، خطبه۲۰۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رَجَع»، ج۱، ص۴۳۴.    






جعبه ابزار