رضی‌الدین آبی (خام)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آبي، رضيّ‌الدين محمد بن محمد بن زيد بن داعي حسيني (د ۶۵۴ق/۱۲۵۶م) فقيه و محدّث امامي. نسبش به امام سجاد(ع) مي‌رسد و نياكانش از قرية آبه (= آوه) برخاسته‌اند و از چندين نسل پيش از خود او مجاور نجف گشته‌اند. از سيد بن طاووس و محقق حلي بلاواسطه، و به واسطة پدربزرگ و جدّ پدرش از سيد مرتضي و شيخ طوسي و سَلاّ و ابن بَرّاج روايت كرده است. فقيهان بزرگي مانند شهيد اول به چند واسطه از او روايت كرده‌آند. سند استخاره با تسبيح به او منتهي مي‌شود.
مآخذ: آقابزرگ، طبقات أعلام الشيعه (القرن السابع)، بيروت، دارالكتاب العربي، ۱۹۷۲م، ص ۱۷۲؛ افندي اصفهاني، عبدالله، رياض العلماء، به كوشش محمود مرعشي و احمد حسيني، قم، ۱۴۰۱ق، ۵/۱۵۷؛ حُرّعاملي، محمد بن حسن، أمل الآمل، به كوشش احمد حسيني، بغداد، مكتبه‌الأندلس، ۱۳۸۵ق، ۲/۳۰۳؛ خوانساري، محمدباقر، روضات الجنّات، به كوشش اسدالله اسماعيليان، بيروت، دارالكتاب العربي، ۶/۳۲۰؛ خويي، ابوالقاسم، معجم رجال الحديث، بيروت، ۱۹۸۳م، ۱۷/۲۰۸؛ دانشنامة اران و اسلام؛ قمي، عباس، سفينه‌البحار، بيروت، دارالمرتضي، ۱/۵۵؛ همو، الكني و الألقاب، تهران، ۱۳۹۷ق، ۲/۹؛ همو، هديه‌الأحباب، تهران، اميركبير، ۱۳۶۳ش، ص ۱۰۱؛ مدرس، محمدعلي، ريحانه‌الأدب، تبريز، ۱۳۴۶ش، ۱/۶۵؛ نوري، حسين، مستدرك الوسائل، قم، اسماعيليان، ۳/۴۴۴.
محمدعلي مولوي
