[ویرایش] روزه در لغت به معنای خودداری کردن از چیزی و ترک آن آمده است. برخی لغویان به هر امساک کننده از خوردنی و نوشیدنی یا سخنی یا حرکتی «صائم» اطلاق کردهاند.
و برخی دیگر به مهیّا کردن مکلّف یا ممیّزِ مسلمانی که مانعی- همچون سفر- برای روزه گرفتن ندارد خود را برای خدا بر ترک مفطرات از طلوعفجر صادق تا غروبخورشید، تعریف کردهاند.
تعریف روزه به امساک (خودداری) تعریف به امر عدمی است؛ از اینرو، برخی به آن اشکال کرده و گفتهاند: امر عدمی متعلّق تکلیف قرار نمیگیرد؛ برخلاف تعریف مهیّا کردن که امر وجودی و قابل تعلّق تکلیف به آن است.
