پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرستادن گروه‌های نظامی را پی می‌گیرد، از جمله:
• غزوه بنی‌ضمره که در آن، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به جنگ بنی‌ضمره (هم‌پیمان قریش) رفت، ولی آنان با وی از در مسالمت درآمدند (ماه صفر). • غزوه ذات العشیره و غزوه بواط که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) برای تعرّض به کاروان‌های قریش تدارک دید (ماه ربیع الاخر). • سریه عبدالله بن جحش برای کسب اخبار از قریش (ماه رجب). • غزوه بدر کبری که به پیروزی بزرگی برای مسلمانان و کشته شدن بزرگان قریش انجامید (هفدهم ماه رمضان). • غزوه یهود بنی‌قینقاع که به دلیل نقض پیمان با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و تحریک و تعرض علیه مسلمانان صورت گرفت و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) ایشان را محاصره کرد و آنان تسلیم شدند. آن‌گاه به فرمان پیامبر از مدینه اخراج شده، بخشی به سوی خیبر رفتند و بخشی راهی شام شدند. • غزوه «قرقرة الکدر» یا «سویق». به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) خبر رسید که ابوسفیان در صدد تدارک جنگ با مسلمانان و گرفتن انتقام جنگ بدر است. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) برای رویارویی با او روانه شد تا به قرقرة الکدر رسید، اما پیش از آن ابوسفیان با همراهانش به مکه بازگشت و آن‌چه از آذوقه سفر (سویق = آرد) به همراه داشتند، فرو افکندند تا سبک‌بارتر خود را نجات دهند.
