سبق (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَبْق (به فتح سین و سکون باء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای تقدّم و پيش افتادن است.
سُبْقَة (به ضم سین و سکون باء) (بر وزن عقبه) به معناى انتهاء و غايتى كه مسابقه دهنده بايد به آن برسد است.
سَبْقَة (به فتح سین و سکون باء) (بر وزن عقل) به معناى براى يکبار مسابقه است.
سِبَاق (به کسر سین و فتح باء) به معناى مسابقه است.
سَابِقَة (به فتح سین و کسر باء) به معناى حالت و كار و وصف گذشته است.
سَبْق (بر وزن عقل) به معنای تقدّم و پيش افتادن است.
راغب گويد: اصل سبق پيش افتادن در راه رفتن است و در غير آن به طور مجاز به كار مىرود و به طور استعاره در احراز فضيلت آيد.
نحو «و السابقون السابقون». «مسابقه» به معناى بين الاثنين است. «سبقه» (بر وزن عقبه) به معناى انتهاء و غايتى كه مسابقه دهنده بايد به آن برسد است. و (بر وزن عقل) به معناى براى يکبار مسابقه است. «سباق» مصدر است به معناى مسابقه است. «سابقه» به معناى حالت و كار و وصف گذشته است.
حضرت علی (علیهالسلام) «الْحَمْدُ للهِ الَّذِي لَمْ تَسْبِقْ لَهُ حَالٌ حالاً فَيَكُونَ أَوَّلاً قَبْلَ أَنْ يَكُونَ آخِراً» «حمد
خدایی را كه براى او حالى از حالى پيش نگرفته است تا اوّل باشد قبل از آخر شدن و اگر در اوصاف خداوند تقدّمى بود اوّل و آخر در او به وجود مىآمد و آن خلاف بىانتهائى و واجب الوجود بودن است.»
(شرحهای خطبه:
)
در مقام موعطه فرموده:
«أَلاَ وَإِنَّ اليَوْمَ المِضْمارَ وَغَداً السِّبَاقَ وَالسَّبَقَةُ الجَنَّةُ وَالغَايَةُ النَّارُ» «بدانيد امروز ميدان است، فرداى قيامت مسابقه و غايت و هدف بهشت يا آتش است.»
(شرحهای خطبه:
)
مرحوم رضى فرموده: چون سبقه در چيز محبوب گفته مىشود، لذا فرموده:
«وَالْجَنَّةُ سُبْقَتُهُ» بر خلاف آتش كه در آن غايه آمده است. (و جايزه بزرگش بهشت است.)
(شرحهای خطبه:
)
آن گاه كه شنيد بنى اميّه او را به خون عثمان متهم مىكنند فرمود:
«أَوَلَمْ يَنْهَ بَنِي أُمَيَّةَ عِلْمُهَا بِي عَنْ قَرْفي أَوَمَا وَزَعَ الْجُهَّالُ سَابِقَتِي عَنْ تُهَمَتِي» (قرن بر وزن عقل) عيب گرفتن «وزع»: كفّ و بازدارى يعنى «آيا بنى اميّه را دانستن حال من از عيب گرفتن بر من نهى نكرد، آيا جاهلان را سابقه حال من از تهمت زدن بر من باز نداشت.»
(شرحهای خطبه:
) يعنى آنها مىدانند كه من از عثمان حمايت كردم و مانع ريخته شدن خون او بودم.
•
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سبق»، ج۱، ص۵۱۴.