• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سراج الدین علاء محمد بلخی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سراج‌الدین علاء محمد بلخی (قرن ششم هـ.ق) شاعر و حکیم ایرانی در قرن ششم بود.
اطلاعات اندکی از زندگی او در دست است.
منابعی چون هدایت و مدرس او را از شاعران دربار خوارزمشاهیان دانسته‌اند.
در فضل، کمال، و نگارش نظم و نثر مهارت داشته و نزد خوارزمشاه از منزلتی برخوردار بوده است.
دیوان اشعار او با عنوان دیوان سراج بلخی شناخته می‌شود.



سراج‌الدین علا محمد بلخی درباره وی اطلاعات اندکی در دست است.
هدایت می‌نویسد سراج‌الدین مداح خوارزمشاه بود و در فضل و کمال و نظم و نثر مهارت داشت و از حکمای بنام روزگار خود بود.
[۳] هدایت، رضاقلی‌خان، مجمع الفصحاء، ج۱، ص۶۹۹.
در منابع متأخرتر نیز به گونه‌های مختلفی از او یاد شده است.
نفیسی وی را از شاعران دربار خوارزمشاهان خوانده
[۴] نفیسی، سعید، تاریخ نظم و نثر در ایران، ج۱، ص۹۵.
و مدرس او را شاعری ایرانی توصیف کرده که همواره مورد الطاف خوارزمشاه بوده است. به هر حال بلخی از سرایندگان قرن ششم هجری است.



سراج‌الدیندارای دیوان شعری است که به دیوان سراج بلخی شهرت دارد.
(دیگر منابع:
[۸] خیام‌پور، عبدالرسول، فرهنگ سخنوران، ص۲۶۴.
)



۱. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۳، ص۷.    
۲. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۱۰۰.    
۳. هدایت، رضاقلی‌خان، مجمع الفصحاء، ج۱، ص۶۹۹.
۴. نفیسی، سعید، تاریخ نظم و نثر در ایران، ج۱، ص۹۵.
۵. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۳، ص۷.    
۶. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۱۰۰.    
۷. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۱۰۰.    
۸. خیام‌پور، عبدالرسول، فرهنگ سخنوران، ص۲۶۴.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «سراج‌الدین علاء محمد بلخی»، ج۴، ص۲۹۷.






جعبه ابزار