سلاح امام مهدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سخن در ابزار جنگی مهدی (علیه‌السّلام) هنگام
قیام و مقابلۀ با دشمنان است.
هنگام
ظهور و قیام جهانی
حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) ، تمام قدرت‌های
باطل و ستمگر، مقهور و مغلوب قدرت بی پایان حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) شده، مانند علف‌های هرز از روی زمین برداشته می‌شوند، تا زمینۀ
رشد و
کمال انسان‌ها، به صورت کامل فراهم آید و زمین پر از
عدل وداد شود.
اما پرسش این است که این
پیروزی به چه صورت است و به طور اساسی، حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) با چه ابزاری در این قیام بر آن قدرت‌ها پیروز خواهد شد؟
در
روایات، کمتر سخن روشنی در این باره به چشم می‌خورد و یگانه ابزار و
سلاح آن حضرت هنگام قیام، سیف (
شمشیر) ذکر شده است.
در این باره که آیا این شمشیر بر
معنای حقیقی حمل می‌شود یا معنای کنایی، دو دیدگاه وجود دارد:
عده‌ای بر این باورند که کاربرد کلمۀ شمشیر در معنای حقیقی است و مصداق آن، همان ابزار جنگی خاص است. البته این گروه دربارۀ پیروز شدن حضرت با این سلاح بر دشمنان، توجیهات متفاوتی دارند:
۱- برخی می‌گویند: اگر چه حضرت با شمشیر قیام می‌کند،
خداوند سبحانه و تعالی در آن شمشیر قدرت و اعجازی نهفته است که تمام سلاح‌های موجود را مقهور نیروی خود می‌سازد.
۲- دسته دیگر می‌گویند: خداوند در
عصر ظهور، تمام تسلیحات پیشرفته را از کار انداخته، مردم به ناگزیر در جنگ، از همان سلاح‌های ابتدایی (یعنی شمشیر و مانند آن) استفاده می‌کنند؛ بنابراین حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) با همان شمشیر می‌جنگد.
۳- همۀ اسلحه‌ها در
اختیار حضرت قرار می‌گیرد؛ ولی از آن جا که استفاده از آن‌ها به ناگزیر ستمگرانه نیز خواهد بود، حضرت فقط از سلاح شمشیر بهره خواهد برد.
۴- برخی دیگر گفته‌اند: به سبب جنگ‌های خونین فراوانی که در آستانه
ظهور به وقوع می‌پیوندد، تمام سلاح‌های پیشرفته از بین خواهد رفت و از آن پس در جنگ فقط از ابزارهای ساده استفاده می‌شود.
یک. روایاتی که دربارۀ سلاح
حضرت مهدی (علیه‌السّلام) وجود دارد به
صراحت از شمشیر سخن می‌گوید؛ از جمله روایاتی که
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلم) فرمود: "و له سیف مغمد فاذا حان وقت خروجه اقتلع ذلک السیف من غمده و انطقه الله عزّوجلّ فناداه السیف اخرج یا ولی الله فلا یحل لک ان تقعد عن اعداء الله فیخرج - شمشیری که نزد حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) است، نزدیکی زمان
قیام، با قدرت الهی به سخن درآمده، حضرت را از وقت
ظهور آگاه می‌سازد".
روایات دیگری حکایت می‌کند "و یضع السیف علی عاتقه ثمانیة اشهر هرجا هرجا حتی رضی الله...حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) برای گسترش
عدل و
قسط، مدت هشت ماه شمشیر بر شانه خود دارد"
(که اگر مقصود
نماد قدرت بود، تمام دوران قیام و
حکومت ذکر می‌شد).
دو.
معصومین (علیهم‌السّلام )می‌توانستند از
مدلول سلاح-که قدرت و قوت است-یاد کنند. سه. استفاده از سلاح‌های ساده همچون شمشیر-بر خلاف بهره گیری از سلاح‌های پیشرفته-عادلانه بودن مبارزه با آن است. استفاده از سلاح‌های کشتار گروهی، شایستۀ
رهبر آسمانی عدالت گستر نیست؛ چه این که سلاح‌های کشتار جمعی، علاوه بر انسان‌های بی گناه، جانوران و طبیعت را نیز از بین خواهد برد.
دسته‌ای دیگر بر این اعتقادند که شمشیر در این روایات،
کنایه از
قدرت و
نیروی نظامی است. این گروه، شواهد متعددی بر این ادعا از ادبیات محاوره‌ای ذکر می‌کنند؛ ولی آنچه ایشان را به این قول وادار کرده، پیشرفت روزافزون جنگ افزارها و
فناوری دفاعی است. از آن جا که صاحبان این نگرگاه نتوانسته‌اند بین شمشیر و سلاح‌های فوق پیشرفته، نسبتی برقرار کنند، به چنین توجیهی دست زده‌اند.
آنان شمشیر را نماد
قدرت دانسته، می‌گویند: هر ابزاری که قدرت حضرت را به نمایش بگذارد، می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.
افزون بر آنچه یاد شد، ممکن است گفته شود: با
تکامل خارق العاده
علم در آن زمان، ممکن است سلاح‌هایی فراهم آید که هرگز در
تصور انسان‌های امروز قابل درک نباشد. بنابراین علم آن به اهلش واگذاشته شده است.
قیام ،
ظهور .
