سوار بن منعم همدانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سوّار بن مُنْعم هَمْدانی یکی از
شهدای کربلا است.
نام او در منابع معتبر و
زیارت ناحیه مقدسه امام علیه السلام
سوّار است.
ولى برخى از متأخرین با استناد به این زیارت و به اشتباه، او را سواد نامیده اند.
آیت الله خویی( ره)
سوّار بن منعم و
سوّار بن ابی عمیر را به عنوان دو تن از
شهیدان کربلا قلمداد كرده است.
ولى به نظر مى رسد این تعدّد ناشى از خطاى ناسخان یا اشتباه چاپى است؛ و
سوّار بن ابى عمیر، همان
سوّار بن منعم
بن حابس
بن نَهْم همدانی مى باشد.
به گفته
مامقانی،
سوّار بن منعم كه
شیخ صدوق (ره) از او
روایت نقل كرده است.
فردى است مورد اعتماد و اطمینان. زیرا در
وثاقت شهیدان کربلا هیچ گونه تردیدى وجود ندارد.
نام پدر
سوّار را
ابی حمیر،
ابی خمیر،
ابی صمیر،
ابی خیر و
حمیر نیز گفته اند.
سوّار در
کوفه می زیست. در دوران صلح به
امام حسین علیه السلام پیوست و تا روز
عاشورا همراه آن حضرت بود و در نبرد نخست به سپاه
کوفه حمله کرد.
درباره زمان شهادتش اختلاف است. به باور برخی او در همان حمله به
شهادت رسید.
ولی برخی دیگر نوشته اند که: «
سوّار بر اثر زخم و ضربه های سخت دشمن از اسب بر زمین افتاد و دستگیر شد.
عمرسعد فرمان به کشتن او داد. ولی عموزاده هایش میانجی گری کرده او را از مرگ رهانیدند.
سوّار مدت شش
تا دوازده ماه
نزد آنها مانده سرانجام بر اثر جراحت های وارده به
شهادت رسید.»
برخی دیگر نیز گفته اند استدعای
قبیله سوّار موجب آزادی وی نشد و او تا پایان عمر در زندان
کوفه باقی بود.
زیارت ناحیه مقدسه امام علیه السلام گزارش مربوط به
اسارت وی را تأیید می کند. در آن زیارت به عنوان اسیر مجروح سلام داده شده است:
«السلام علی الجریح المأسُور
سَوّارِ بْنِ أبی حِمْیَرِ الْفَهْمی الهَمْدانی.»
جمعی از نویسندگان ، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا،ص۱۹۱-۱۹۲.
