• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شِیب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: شِیب (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: شیب (مفردات‌قرآن)، شیب (مفردات‌نهج‌البلاغه)، شیب.


شِیب: (يَجْعَلُ الْوِلْدانَ شِيباً)
[۱] مزمل/سوره۷۳، آیه۱۷.    

«شِیب» (بر وزن سيب) جمع‌ «اشيب» به معناى‌ «پير» است و در اصل از مادّه‌ «شیب» (بر وزن عيب) و «مشيب» به معناى سفيد شدن مو گرفته شده.
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۶۹.    
[۳] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۱۹۲.    



(فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِن كَفَرْتُمْ يَوْمًا يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيبًا)
[۴] مزمل/سوره۷۳، آیه۱۷.    
(شما نيز اگر کافر شويد، چگونه خود را از عذاب روزى كه كودكان را پير مى‌كند بركنار مى‌داريد؟!)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۷۴.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه شيب پير جمع كلمه أشيب است، مقابل كلمه شاب كه به معناى جوان است و اين تعبير كه آن روز كودكان را پير مى‌كند كنايه است از شدت عذاب آن روز نه طولانى بودنش.
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۰۷.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۶۹.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۲-۳۳.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۷۳.    
)

۱. ↑ مزمل/سوره۷۳، آیه۱۷.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۶۹.    
۳. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۱۹۲.    
۴. ↑ مزمل/سوره۷۳، آیه۱۷.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۷۴.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۰۷.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۶۹.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۲-۳۳.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۷۳.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «شِیب»، ص۳۲۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مزمل | لغات قرآن
جعبه ابزار