عبدالرحمان بن عقیل
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالرحمان بن عقیل یکی از
شهدای کربلا است.
او فرزند
عقیل بن أبی طالب و مادرش امّ ولد است.
چون بلند قامت بود به وی «رمح عقیلی» (: نیزه عقیلی) می گفتند.
عبدالرحمن با خدیجه، دختر
امام علی علیه السلام
ازدواج کرد
و از او دارای دو فرزند به نام های سعید و عقیل شد.
برخی نیز براى او یک فرزند به نام سعید یا حمیدة ذكر كرده اند.
وی در روز
عاشورا پس از برادرش جعفر به میدان رفت و چنین
رجز خواند:
أَبی عَقیل فَاعْرِفُوا مَکانِی •• مِنْ هاشِمٍ وَهاشِم اخْوانی
کُهُولُ صِدْقٍ سادَةُ الأقرانِ • هذا حسینٌ شامِخُ البُنیانِ
وسَیِّدُ الشّیبِ مع الشُّبانِ
پدرم عقیل، از نسل هاشم است و
بنی هاشم برادران من. پس جایگاهم را بشناسید. -آنان-، پیران راستکردار و همطراز بزرگان اند. این
حسین، بلندمرتبه و سرور کهنسالان و جوانان می باشد.
عبدالرحمن، هفده سواره نظام را به هلاکت رساند.
سرانجام به دست
عثمان بن خالد جُهَنی و
بشر بن سوط به فیض
شهادت نایل گشت.
در حالی که ۳۵ بهار
عبدالله بن کامل، به دستور
مختار، كشندگان عبدالرحمن را گردن زد و جسدشان را سوزاند.
از عمر او گذشته بود و در مقبره جمعی
شهیدان کربلا به خاک سپرده شد.
جابر بن عبداالله انصاری، از
اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم -نیز- بر وی و جمعی دیگر از
شهیدان کربلا نماز گزارد.
در
زیارت ناحیه مقدسه و
رجبیّه نام او آمده است و در
زیارت ناحیه قاتل او نیز معرفی شده است. عبارت
زیارت ناحیه چنین است: «السلام علی عبدالرحمن بن عقیل، لَعَنَ اللَّهُ قاتَله ورامیَه عُمَیْر ( عثمان بن خالد اشیم جهنى.
) بنِ خالدِ بنِ اسدِ الجهنی.»
درود بر عبدالرحمن بن عقیل؛
نفرین خدا بر
قاتل و تیرزننده او
عمیر بن خالد بن اسد جهنی باد.
جمعی از نویسندگان ، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا،ص۲۲۰-۲۲۱.
