عمران کلبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
برخی عمران کلبی را یکی از
شهدای کربلا می‌دانند.
نویسنده
تذکرة الشهداء از
ابومخنف نقل کرده که پس از
شهادت عمیر بن مطاع، از شهدای کربلا،
جوانی که او و
مادرش توسط
امام حسین علیه‌السلام
مسلمان شده بودند، به میدان رفت. او نقل کرده که نام این جوان عمران کلبی بود .
عمران در میدان این
رجز را خواند:
انْ تنْکرُونی فَانَا ابْنُ الکلْبِ •
عَبْلُ الذِّراعَینِ شَدیدُ الضَّربِ
لا ارْهَبُ الْمَوْتَ بِدار الْحَرْبِ •افُوزُ بِالْجَنَّةِ
یوْمَ الْکرْبِ
انّی غُلامٌ واثِقٌ بِرَبّی • حَسَبی بِهِ مَوْلای فَهُوَ حَسْبی
اگر مرا نمیشناسید من فرزند کلبم با بازوانی قوی و ضربتی سخت؛ در میدان
جنگ، از
مرگ نمیهراسم -و- با رفتن به
بهشت، در روز سخت،
رستگار خواهم شد؛ من
جوانی هستم که به
خدای خویش اعتماد دارم او مولای من است و مرا
کفایت میکند.
سپس بر لشکر
ابن سعد حمله کرد و جنگید تا چهل تن از نیروهای
دشمن را به
هلاکت رساند و خود نیز
شهید شد. دشمن
سَرش را از تن جدا کرد و به سوی سپاه
حسین علیه‌السلام پرتاب نمود.
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص۲۷۳.
