• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عُرْجُونِ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عُرْجُونِ
مقالات مرتبط: عرجون (مفردات‌قرآن).

عُرْجُونِ:(كَالْعُرْجُونِ الْقَديمِ)
«عُرْجُونِ» به عقيده جمعى از ارباب لغت، از مادّه‌ «انعراج» به معناى «اعوجاج» و «انعطاف»، گرفته شده و بنابراين، «نون» و «واو» آن زائده است، و بر وزن «فعلون» مى‌باشد، ولى به عقيده جمعى ديگر، از مادّه‌ «عرجن» گرفته شده، و نون آن اصلى است، و به معناى پايه شاخه‌اى است كه كج مى‌شود و بر درخت خرما باقى مى‌ماند، و «قديم» به معناى هر چيز كهنه است كه زمانى بر آن بگذرد.



(وَ الْقَمَرَ قَدَّرْناهُ مَنازِلَ حَتَّی عادَ کَالْعُرْجُونِ‌ الْقَدِیمِ) (و براى ماه منزلگاه‌هايى قرار داديم، و هنگامى كه اين منازل را طى كرد سرانجام به صورت شاخه كهنه قوسى شكل و زرد رنگ خرما درمى‌آيد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه عرجون به معناى ساقه شاخه خرماست، البته از نقطه‌اى كه از درخت بيرون مى‌آيد، تا نقطه‌اى كه برگها از آن منشعب مى‌شود. اين قسمت از شاخه را عرجون مى‌گويند، كه (به خاطر سنگينى برگ‌ها معمولا) خميده مى‌شود، و معلوم است كه اگر چند ساله شود خميدگى‌اش بيشتر مى‌گردد، و اين قسمت چوبى زرد رنگ، و چون هلال قوسى است و لذا در اين آیه هلال را به اين چوب كه چند ساله شده باشد تشبيه كرده. و قديم به معنى عتيق است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. یس/سوره۳۶، آیه۳۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۵۸.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۱۶.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۸، ص۴۰۶.    
۵. یس/سوره۳۶، آیه۳۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۴۲.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۱۳۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۹۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۰۴.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۶۳.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «عُرْجُونِ »، ص۳۷۷.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره یس | لغات قرآن




جعبه ابزار