غطش (مفردات‌قرآن)

غَطْش (به فتح غین و سکون طاء) یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای تاريك شدن است.

غَطْش: (بر وزن فَلْس) تاريك شدن است. در لغت آمده: «غَطَشَ‌ اللَّيْلُ‌ غَطْشاً: أَظْلَمَ».
اِغْطاش لازم و متعدی هر دو آمده است.

(وَ أَغْطَشَ‌ لَيْلَها وَ أَخْرَجَ ضُحاها)، يعنى: «شب آسمان را تاريك گردانيد و نور آنرا خارج كرد».

اين كلمه تنها يكبار در قرآن آمده است.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۰۶.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۸.
۳.	↑ طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۴، ص۱۴۶.
۴.	↑ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۳۷.
۵.	↑ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۳۷.
۶.	↑ نازعات/سوره۷۹، آیه۲۹.