[ویرایش] (لا تَقْتُلُوا يُوسُفَ وَ أَلْقُوهُ فِي غَيابَتِ الْجُبِّ ...) يوسف: ۱۰. «يوسف را نكشيد و او را به قعر فلان چاه افكنيد». طبرسى فرمود: هر چه درون آن باشى و تو را بپوشاند، آن‌را غيابت گويند.
غيابت بئر شبيه طاقچه ايست در چاه، بالاى آب آن. پس غيابت به معنى قعر يا به معنى گودالى است در درون چاه بالاى آب. اين لفظ دو بار در قرآن آمده است يوسف: ۱۰. يوسف: ۱۵.
