فتوی (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فَتْوَى (به فتح فاء و واو و سکون تاء) و
فَتْيا (به فتح فاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای بيان حكم است.
فَتْوَى:
بيان
حکم است، و همچنين است
فَتْيا.
راغب گويد فَتْوَى و فَتْيا جوابى است از احكامی كه محل اشكال است.
ظهور آیات قرآن در مطلق بيان حكم و جواب است در مقابل سؤال، خواه از احكام باشد، خواه از غير آنها.
(وَ يَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّساءِ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَ) (از تو درباره حكم و حقوق زنان سؤال مى‌كنند؛ بگو: «
خداوند درباره آنان به شما پاسخ مى‌دهد)
در اينجا درباره
احکام دینی است.
(يا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي رُءْيايَ ...) (اى گروه اشراف! درباره
خواب من نظر دهيد)
(يا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي أَمْرِي) (اى اشراف! نظر خود را در اين امر مهمّ به من بازگو كنيد)
در اين دو
آیه و نظير آنها درباره غير احكام است.
طبرسی (رحمه‌الله) آن را بيان حكم گفته و در
(أَفْتُونِي فِي رُءْيايَ) فرموده، يعنى: «حكم حادثه را بيان كنيد».
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فتوی"، ج۵، ص۱۵۱.
