فیاله (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فَيالَة (به فتح فاء و لام) از
واژگان نهج البلاغه به معنای خطا رفتن و ضعف است.
این ماده و مشتقاتش چند بار در
نهج البلاغه آمده است.
فَيَالة به معنای خطا رفتن و ضعف است.
«
فَالَ رأْيهُ فَيالة: اخطاَ و ضعف»
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امیرالمومنین (علیه‌السلام) در نامه ای به
عبد الله بن عباس عامل
بصره مى‌نويسد:
«فِی ذَلِکَ وَ کُنْ عِنْدَ صَالِحِ ظَنِّی بِکَ وَ لاَ یَفِیلَنَّ رَأْیِی فِیکَ وَ السَّلاَمُ.» «و در
حسن ظنّ من باش رأى و نظرم درباره تو ضعيف نشود»
(شرح‌های نامه:
)
حضرت (علیه‌السلام) در نامه ای به
سلمان فارسی در مورد ویژگی های کسانی که باید از آنها برحذر باشد چنین مینویسد:
«یَفِیلُ رَأْیُهُ» «کسی که انديشه‌اش سست است»
(شرح‌های نامه:
)
امام علی (علیه‌السلام) درباره اهل
جمل فرمود:
«وَ سَأَصْبِرُ ما لَمْ أَخَفْ عَلى جَماعَتِكُمْ; فَإنَّهُمْ إنْ تَمَّمُوا عَلَى فَيالَةِ هذَا الرَّأْي انْقَطَعَ نِظامُ الْمُسْلِمينَ» «تا از متفرق شدن شما (لشكريانم) نترسم از اقدام به جنگ
صبر خواهم كرد، چون اگر اينها اين رأى ضعيف را پيش ببرند نظام
مسلمین مى‌گسلد.»
(شرح‌های خطبه:
)
از این ماده چند مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
•
بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله « فیل »، ج۲، ص۸۳۶.
