• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاعدۀ اغتفار السهو فی الصلاة

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قاعدۀ اغتفار السهو فی الصلاة یکی از قواعد فقهی به معنای باطل شدن نماز به سبب ترک یا افزودن جزئی از اجزای نماز از روی فراموشی است.



قاعدۀ یاد شده عبارت است از باطل نشدن نماز به سبب ترک یا افزودن جزئی از اجزای نماز از روی فراموشی. از آن در باب صلات سخن گفته‌اند.
[۱] قمی، ابوالقاسم، جامع الشتات، ج۲، ص۲۰.
[۲] جواهر الکلام ۴۰۰/۴۰ - ۴۰۲.
[۳] کتاب القضاء (رشتی) ۱۲۳/۲.
[۴] مستمسک العروة ۲۰۰/۱۲.
[۵] موسوعة الخوئی ۴۵۹/۳۰-۴۶۱.
[۶] منهاج الصالحین (سیستانی) ۲۶۵/۲.



ترک جزئی از اجزای نماز یا افزودن آن به سبب فراموشی، بخشوده است و موجب بطلان نماز نمی‌شود. البته در برخی موارد، سهو انجام گرفته با سجده سهو ، نماز احتیاط و مانند آن جبران می‌شود. سهو در ارکان نماز از این قاعده استثنا شده و موجب بطلان است. از برخی، اختصاص قاعدۀ یاد شده به دو رکعت آخر نمازهای چهار رکعتی، نقل شده است.
[۷] . مشارق الاحکام/ ۴۱۲-۴۱۳.
[۸] بلغة الفقیه ۷۶/۲.



مستند این قاعده، روایات وارد شده در بارۀ سجدۀ سهو، حدیث لاتعاد ، حدیث رفع و دیگر روایاتِ باب سهو در نماز است، که از مجموع آنها بخشوده بودن سهو در نماز استفاده شده است.
[۹] . مشارق الاحکام/ ۴۱۴-۴۱۶



۱. قمی، ابوالقاسم، جامع الشتات، ج۲، ص۲۰.
۲. جواهر الکلام ۴۰۰/۴۰ - ۴۰۲.
۳. کتاب القضاء (رشتی) ۱۲۳/۲.
۴. مستمسک العروة ۲۰۰/۱۲.
۵. موسوعة الخوئی ۴۵۹/۳۰-۴۶۱.
۶. منهاج الصالحین (سیستانی) ۲۶۵/۲.
۷. . مشارق الاحکام/ ۴۱۲-۴۱۳.
۸. بلغة الفقیه ۷۶/۲.
۹. . مشارق الاحکام/ ۴۱۴-۴۱۶







جعبه ابزار