قسمت

قسمت به تمییز حقوق گویند.

قسمت به تمییز حقوق گویند و به عبارت دیگر قسمت افراز و جدا ساختن حق و نصیب یکی از شریکین یا بیش‌تر از حق دیگری و تعیین آن‌ها می‌باشد.
فقهای امامیه بالاتفاق فرموده‌اند که قسمت بیع نیست بلکه افراز حق است.
و از فقهای مذاهب اربعه احمد چنان‌که در کتاب المغنی (ابن قدامه) و رحمه الامه می‌نویسد این قول را اختیار کرده است.
و از شافعی دو قول نقل گردیده است.
و اما ابو حنیفه معتقد است که قسمت در اشیاء متساوی الاجزاء یا مثلی مانند مکیلات و موزونات افراز می‌باشد.
و در مختلف الاجزاء یا قیمی مانند ثیاب (البسه) و عقار (زمین) بیع است.
و قریب بدین قول است آنچه از مالک منقول است.

۱.	↑ ریاض المسائل، ج۲، کتاب قضاء.
۲.	↑ حدائق الناضره، ج۵، ص۳۳۳.
۳.	↑ المغنی (ابن قدامه)، ج۹، ص۱۱۴.
۴.	↑ مسالک الافهام، ج۱، کتاب شرکت.
۵.	↑ شرح لمعه، ج۱، ص۲۱۵.
۶.	↑ المغنی (ابن قدامه)، ج۹، ص۱۱۴.
۷.	↑ رحمة الامه فی اختلاف الائمه (در حاشیه المیزان الکبری)، ج۲، ص۱۹۶.
۸.	↑ المیزان الکبری، ص۱۹۳.
۹.	↑ المهذب (ابو اسحاق شیرازی)، ج۲، ص۳۰۶.

جابری عرب‌لو، محسن، فرهنگ اصطلاحات فقه فارسی، ص۱۴۰-۱۴۱.