قند
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قند از خوردنی‌ها است که از آن به مناسبت در باب‌های
طهارت،
صلات و
تجارت نام برده‌اند.
بر این واژه در فقه مواردی تطبیق شده است.
قندی که از شکر نجس درست شود،
نجس است و با گذاشتن در
آب کر یا
جاری پاک نمی‌شود. برخی گفته‌اند:
ظاهر آن پاک می‌شود، اما باطنش پاک نمی‌شود.
استنجا با خوردنی‌ها، بویژه
نان،
گوشت، انواع میوه‌ها، قند، نبات و ادویه
حرام است.
از
مبطلات نماز، خوردن و آشامیدن است، لیکن چنانچه قند و مانند آن در دهان
نمازگزار باشد و به تدریج آب شود و فرو رود، در مبطل بودن آن اختلاف است.
داد و ستد چیزهایی که از یک جنس به شمار می‌روند، مانند قند، نبات، و شکر با یکدیگر به زیادی،
ربا و
حرام است.
قندی که از چغندر گرفته می‌شود، آیا داد و ستد آن دو با زیادی یکی بر دیگری ربا و حرام است؟ برخی تصریح به ربا نبودن آن کرده‌اند.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم السلام)، ج۶، ص۶۸۱.
