لحاظ آلی خام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لحاظ
معنا به گونه وصفی یا اضافه به غیر را لحاظ آلی گویند.
برخی از
اصولیون براین باورند که معنای حرفی و اسمی در مراحل سه گانه
وضع ،
موضوع له و استعمال یکسانند و تفاوت آن‌ها به شرط وضع برمی گردد و آن شرط این است در معنای اسمی، معنا مستقلا لحاظ می‌شود و در معنای حرفی لحاظ معنا آلی است.
توضیح آن که برخی معانی مثل «ابتدا» را می‌توان دو گونه لحاظ کرد:
لحاظ استقلالی ؛ لحاظ آلی.
۱. لحاظ استقلالی: در این لحاظ به خود
مفهوم بما هو هو نظر می‌شود و هیچ گونه حالت وصفی و یا اضافی برای غیر ملاحظه نمی‌شود، برای مثال معنای ابتدا که مقابل انتها است در نظر گرفته می‌شود.
۲. لحاظ آلی: در این لحاظ مفهوم به عنوان وصف برای غیر و یا آلت برای غیر در نظر گرفته می‌شود، برای مثال در جمله «سرت من البصره الی الکوفه» ابتدائیتی در نظر گرفته می‌شود که وصف برای سیر است و از شهر بصره آغاز می‌شود یعنی به شهر بصره ارتباط دارد، نه مطلق ابتدائیت.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «لحاظ آلی».
